Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz.. Tarayıcınızı güncellemeli veya alternatif bir tarayıcı kullanmalısınız.
Eğer bir gün gidersen bütün gün evde kek yaparım. Müzik dinlerken keki fırında unuturum.
Keki yakarım.
O yüzden gitme.
Gitmeyi düşünürsen,”üstüme sıkı bir şeyler giyinmeden” dışarı çıkarım.
Üşürüm,hastalanırım.
Hastayken çekilmez biri oluyorum.
Gidersen bütün müzikleri bitiririm.
Müzik biter mi hiç deme.
Sen gidersen biter.
O yüzden gitme. Sen gidersen dişlerimi fırçalarken aklıma gelirsin,ağlamaya başlarım.
Bence beni öyle görmeyi istemezsin. Sen gidersen türev çözemem,üç boyutlu cisimlerde her yerden fırlayan diklikleri göremem,harmonik hareketten bir bok yapamam.
Bu yüzden.
Bence gitme. Eğer gidersen yağmur mu kar mı olduğunu bilecek zamanı kendinde bulamadan yeri çakılan dolu tanesi gibi olurum. Gitmemelisin.
Caddenin sonunu görüyor musun? Evet. Görüyorsun ama dimi? Işıkların karanlıkla birleştiği yere bak. Evet, ne var orda. Bir şey yok. Ee öyleyse? Diyorum ki; koşalım mı? Delirdin mi sen!? Hazır mısın? Elimi tut öyleyse, yavaş 3 diyince başlıycaz 2… 1… Seni seviyorum! Elimi bırakma.
Var mıydın gerçekten? Gözlerimiz buluşmadan ellerimiz birbirine değmeden yalnızca yüreklerimizle doludizgin bir aşk seninle paylaştık mı biz? Yoksa; Acımasız bir aldatmaca mıydı yaşadıklarımız? Kimdin sen? Bilinçaltımın bana oynadığı bir oyun. Gerçekleşmesini istediğim ulaşılmaz bir düş. Kahredici bir duygu yanılsaması. Hangisiydin? Var mıydın gerçekten? Bilemiyorum…