Sevgili Küllük ^^

[Whois]

Sevgili Küllük ^^

Gülleri sarı severim, toprağı ıslak. Türküleri yanık, şiirleri hoyrat.
Havayı nemsiz, çayı demsiz..
Bir seni olduğun gibi,
bir seni herşeye rağmen..
Bir seni..hâlâ..

 

[Whois]

Sevgili Küllük ^^

Bir denizdir yokluğun.
Girdaplarında boğulup gittiğim,
Ne bulduysam en güzel..Hepsini birden kaybettiğim,
Ve kıyılarında ağladığım uzun uzun..
Ne iyiydi gitmesen, kalsan.
Dayasan başını omuzlarıma,
Unutulmaz anlar, anılar götürseydik..Bu günden yarına..
Gelmeseydi ayrılıklar, dursaydı zaman.
Ne iyiydi gitmesen, Kalsan..

 

[Whois]

Sevgili Küllük ^^

Koşulsuz şartsız her sıkıntımı seninle paylaşabilmeme engel olan bütün duvarlara kırgınım.
üstelik hepsini sen ördün aramıza...

 

[Whois]

Sevgili Küllük ^^

Ben acılar denizi olmuşum, yaklaşma sularım tuzlu, sularım zehir zemberek,
Baksana; herkes içime dökmüş artıklarını..

 

[Whois]

Sevgili Küllük ^^

Şimdi yoksun..
Seni dilediğim gibi düşünebilirim artık,
tutar ellerinden öpebilirim uzun uzun..
Kimseler ayıplayamaz beni.
Yokluğunda seni nasıl sevdiğimi anlayamazlar.
işte gözlerin, işte dudakların,
Senin olan ne varsa karşımda duruyor.
Ayaklarını dilediğim yere götürebiliyorum artık,
Sevdiğim şarkıları söyletiyorum dudaklarına..
Ve hoyrat ellerimle seni,
Her gün biraz daha güzelleştiriyorum..

 

[Whois]

Sevgili Küllük ^^

Ayrılık diye bir şey yok. Bu bizim yalanımız. Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin ?
Ne yapıyorsun ?
Güneş çoktan doğdu. Uyanmış olmalısın. Saçlarını tararken beni hatırladın, değil mi ? Öyleyse ayrılmadık.
Sadece özlemliyiz ve bekliyoruz.
Zamanı hatırlatan her şeyden nefret ediyorum. Önce beklemekten.
Ömür boyunca ya bekliyor ya bekletiyor insan,
ikisi de kötü, ikisi de hazin tarafı yaşantımızın..

 

[Yuxexes]

Sevgili Küllük Cektigim her sigaranin Dumanini Cigerime Külünü izmaritini sana dusuncelerimi Hasretimi "O"na Adiyorum...

 

[Whois]

Sevgili Küllük ^^

Bırakıp tüm olanları geçmişe, yaşanmış ve ya yaşanmamış bir çok anı olacaktır. Kendimi sokaklara atıp, en fazla ağladığım zamanlar geliyor aklıma. Filistindeki çocuklar, insanlığın güzel geleceği, ve onu görememek duygusu.

Fransız lugatına çevrilmiş dil'imin, sadece eriyen bir bütünüydüm. Dağıldım. En tatlı rüyalardan uyandım seninle, en kabus gecelerden. Hayata yeniden başlamak gibi isteklerim oldu, kesildik. En çokta konuşmadığımız o zaman diliminde, sana söylemek isteyip de söylemediklerim olmuştur, sen hala çok çirkinsin.. Battığım yerden çıkmak gibi bir el uzattım, beni bu engabe'den kurtaracak biri, işte o sıra tanıştık seninle.

Geceler güzeldi, aydınlıktı. Utangaçlığın yüzünde olan tebessümden belliydi. Ama asla değişmedi. Sana olan sevgim yani..
En son kendimi yine bir masa başında, darma dağın halde toplarken buldum. Değişmedi.
En güzel şarkıların nakaratlarında aradım ben seni, geceler gibi. Bir risale'nin arasında aradım, bir azer bülbül'ün şarkısında.
Yine değişmedi. Eksilmedi.

önüme konan tuzaklardan sıyırdım seni.. En güzel kelimelerin arasından çıkarıp adını, defalarca dilime takıldı.. Genellikle ' seni seviyorum'un ardında kaldı..

Kusura bakma, bu gece biraz lanet ve karanlık..
Gözlerin birine ışık değilse, bana güneş olmalı..

 

[Whois]

Sevgili Küllük ^^

Hayat, yitirilmiş dünlerle dolu...
Boğazın düğümlenir, yarınlardan ziyade dünleri özlersin.
Günler kısalır, geceler gözünde sonsuz bir yolmuş gibi uzar gider...
Bırakılan hep sen olursun hayatta, hiç terketme duygusunu merak ettin mi?
Etmeseydin kanayabilir miydin en suskun yerlerinden...

Yılanın hainliğine dil uzatanların ana sütünü kirlettiği bir dünyada,
Su gibi kalan insan, sözüm yok sana, günü gelmeden hüzünlerin, ağla,
Mutluluğa varmadan gülsün güllerin solduğu o toprak yüzün,
Bırak, giden gitsin...
Sen hep kal, sen hep o arkadan el sallamaya bile cesaret edemeyen terkedilmiş sevgili rolünü oyna bu hayatta...

Sözüm ona pişmanlıkların biriktiği bir iç dünyan var senin, benim, herkesin...
Keşkelerimizi topraktan yetiştirip yeşerttiğimiz hayatımıza çok da küsmemeli nefes dediğimiz yaşam belirtisi,
Kimse sen değil, kimse ben değil, biz değil...
Her gidenin bir kalanı olduğu gibi, her ölenin de bir dirileni var,
Kanununda bu yazılıymış dünyanın...

Şimdi içinden geldiği gibi sus, çığlığına sessiz kalanlara,
Sesini bastıran kahkahalara sus...
Bırak aksın zaman, sen dünlere hasret kal, yarınları zaten yaşayacaksın...

 

[Whois]

Sevgili Küllük;

O hangi mevsimin çiçeği karda güzel yağmurda güzel..^^

 

[Whois]

Sevgili Küllük ^^

Papatya sandı galiba beni.
Seviyor muyum, sevmiyor muyum anlayabilmek için koparıyor her seferinde bir parçamı.

 

[Whois]

Sevgili Küllük ^^

Sonuna yaklaştığını hissettiğin bir hikayen varsa, yenisini
yazma gayretin beş para etmiyor.
Maalesef ki, hikayenin bitmesini beklemelisin.
Sonlar mühimdir. Düşündüğümüzden daha mühim… Anlayacağın, şu sıkıcı hikayeyi kaç kere geçtiğinin, nasıl altını çizdiğinin pek de bir önemi yok.
Bu söylediğim gücüne gitmesin.
İlla bir şey gücüne gidecekse daha ağır cümlelerim var, onları beklemelisin.
Mesela, çoğu zaman ölüm bile bir son değildir. Kurgudaki talihsiz kabiliyetsizliğimizle biz öyle sanarız. Şanslıysan ve basit bir hikayen varsa sona yaklaştığını hissedersin. (O da belki…)
Böylelikle çok daha kolay olur bir sonraki adımı atmak. Ama böyle bir hikayenin sonucunda elde ettiğin basitliğe söylenmemelisin.
Neyse bunu geçelim.
Zaten biz hiç bir zaman şanslı olanlardan olmadık. Aksini iddia eden varsa buralarda pek durmasın derim. Ne iradesiz tuhaflıktır ki, hep sonunda öğrenirsin baştakinin kıymetini.
Düğümler, çözümler, sağlamalar, sallamalar hatta dallamalar bile hikayenin sonundadır.
Çok akıllılar der ki; başlamak için bitmesini beklemeyin. Bir gün bunlardan bir tanesini orada bitirip kendim için çok yeni bir hikayeye başlayacak olmaktan korkuyorum. Maalesef ki, hikayenin bitmesini beklemelisin.
Sonlar mühimdir.
Kalanı, gideni, biteni dindirmeli, kendini demlemelisin.
Farkında ol ya da olma; oluşan senle, sana yakışan bir
hikayeyi seçmelisin.
Yoksa her zaman her şey üst üste geliyor diyenlerden olursun.
Artık hayatım yoluna girsin diyenlerden…
Kırmızı başlıklı kız avcının kalbini söker, ayakkabısını kaybederse, kurbağa onu öpemez.
Şimdi senin için düşünme zamanıdır.

 

[Whois]

Sevgili Küllük ^^

Umutlar bitti..yarınlar da şimdi gelmeyecek..
Yine yalnız kalmış ömrümün günleri..
sararıp solmuş hiç açmayacak..
sen bilemezsin yarınları...Sen göremezsin içimdeki yangınları..
Yanmayacak artık bak..sevdamın mumları..
Yine yanlış bak kaybettik yarınları..
Umutlar bitti..Güneşim de şimdi doğmayacak.
Yine sensiz kalmış. Kaybettim yine bak elimde olanları.
Ben hala unutmadım. Sevmediğim yalanları..Seviyordun öylemi söyle ne değişti.
Sen öldürdün bak içimdeki seni..

 

[Whois]

 

[Whois]

Sevgili Küllük ^^

Ne kadar uzakta olursan ol; en fazla gözüm görmez, kokunu duyamam. Sırf bu yüzden daha çok özlerim, daha çok gelirsin aklıma, daha başka bir türlü severim seni.
Anlayacağın senden vazgeçmem mümkün değil.
Bir gün bile mümkün değil, bir an bile değil.
Nasıl sevdiğim konusunda en ufak bir fikrin bile yok, öyle böyle değil.
Sen benim en kıymetlimsin..

 

[Kalbi-Sebila]

Sevgili Küllük ..




Cinnet geçiriyor galiba ruhum , önce içimdeki seni doğradı , sonrada hayalimdeki mutlu günleri yaktı ve şimdi kalbimin derinliklerine inip seni koparıyor . Kim kapatacak bu rezaleti kim üstelenecek bu cinayeti ? Yada düşünüyorum benden başka kim önemserki seni ? Durduramıyorum bu kahrolası şeyi çünki her dur dediğimde daha çok acı çekiyorum ....

 

[Whois]

Sevgili Küllük ^^

Yavaş yavaş geçtim kalabalıkların arasından bir deniz çarpması gibi çoğalta çoğalta geçen geçtiği yeri yavaş yavaş çıktım içimden.
Dokundum yavaş yavaş acıya, kuvarsa, şiire yavaş yavaş tarttım suyu, anladım nedir ağırlık kokular.
Eğildim sonra gövdeyi tanıdım ve düzenini gördüm sessizliğin dümdüzlüğünü gördüm yinelemedi gördüğüm hiç bir şey
böyle yavaş yavaş geçtim insandan insana, insanlaştırdım yavaş yavaş dışımı böyle karıştım kalabalıklara..
kalabalıklaştım böylece..

 

[Whois]

Sevgili Küllük ^^

Sessiz kalanlar iyi bilirler.
Konuşup uzun uzun anlatmanın bazen hiçbir yararı olmaz.
Çünkü bazı insanlar, saatlerce konuşup anlatınca değil.
onlara uzun uzun sustuğun zaman seni anlayabilir..

 

[Whois]

Sevgili Küllük ^^

Sonsuzluğa götüren bir denizin kıyısına varmıştım. O zaman anladım ki susmak bir cüsse işi, derin denizlerin işi..
Sığ suları en hafif rüzgarlar bile coşturabiliyor, derin denizleri ise ancak derin sevdalar...
Anladım ki derin ve esrarengiz her şey susuyor.
Anladım ki susan her şey derin ve heybetli..

 

[Whois]

Sevgili Küllük ^^

Kelimeler en hakiki acıyı bile sıradanlaştırır.
Anlatılamayan, Ağırdır..