Sebilanın Terası (Her Telden)

[Kalbi-Sebila]

“umutsuz bir aşk çökmüşse gönlüne sabahın üçünde , özellikle onun orada , yerinde olmadığı kuşkusuna kapıldığında telefon etmeyi gururuna yediremiyorsan , ister istemez içe dönüp kendinle baş başa kalırsın ; o anda akrep gibi sokarsın kendini ya da hiçbir zaman postalamayacağın mektuplar yazarsın ona , ya da odanda ileri geri volta atarsın , hem küfür hem dua edersin , sarhoş olursun ya da kendini öldürecekmiş gibi davranırsın..bu gidişat bir süre sonra tatsızlaşır , bıktırır insanı.. yaratıcı biriysen -ama unutma , o anda boktan bir durumdasın- acılı anılardan ortaya elle tutulur bir şeyler çıkarabilir miyim diye sorarsın kendi kendine.. ve işte bir gece saat üç sularında başıma gelen tam buydu.. birden karar vermiştim ; çektiğim acıyı tuvale dökecektim.. o günlerde sıkı bir teşhirci olduğumu ancak şimdi , bu satırları yazarken anlıyorum..”

 

[Kalbi-Sebila]

 

[Kalbi-Sebila]

Seni düşünmek güzel şey, ümitli şey,
Dünyanın en güzel sesinden
En güzel şarkıyı dinlemek gibi birşey...
Fakat artık ümit yetmiyor bana,
Ben artık şarkı dinlemek değil,
Şarkı söylemek istiyorum.

 

[Kalbi-Sebila]

Yasaklar içinde tanıdım onu... O bana yasak ben ona yasak... Hayaliyle elini tuttuğum anlarda bile ne kadar yakınsa o kadar uzak... Oysa ki dönüş yok artık bu aşktan... Bir kara sevda bu zordan yasaktan... Ecel bile daha kolay onsuz olmaktan... O bana yasak ben ona tutsak... Severken düştüm bu cehenneme... Yanardağ olsada gönül bahçeme, o bana yağmur ben ona TOPRAK ..

 

[Ahmet]

EVLİLİĞE Mİ, SAVAŞA MI GİDİYORSUNUZ?

Evlenmek niyetiyle görüşmeye gelmişlerdi.
Delikanlı, genç kızı, şöyle bir süzdü ve sessizce düşündü:
"Güzel kız fena değil. Ama biraz kendini beğenmiş. Acaba bu hali devam eder mi? Ya ederse? O zaman bununla yaşanmaz. Ben dayanamam ukala bir kadına, kadın dediğin biraz uysal olmalı... Neyse canım, hele bir evlenmeyi kabul etsin. Ben onu değiştirmeyi bilirim."

Genç kız da simasının ortasına sinsi bir tebessüm kondurdu.
"Fena çocuk değil. İşi de yerinde. Rahat bir hayat yaşarım. Lâkin biraz 'dediğim dedik' gibi. Acaba buna, sözümü dinletebilir miyim? Aman canım, düşündüğüm şeye bak. Evlenelim de ben onu mum gibi yapmasını bilirim."

Ve "değişim savaşı"nın imzaları alkışlar arasında atılır.
Ayaklar birbirini ezmek için yarışır.
"Bal/ayının" tatlı meltemi yerini yavaş yavaş kuzey rüzgârlarına bırakır.

Genç adam, sabah işe gitmeden eşini uyandırmaya çalışır:
"Ben hazırlanırken sen de kahvaltı hazırlayabilir misin?"
Genç kadın uyumaya devam eder.
"Hayatım, geç kalıyorum haydi uyan."
Genç kadın sağından soluna dönerek,
"Sabahın bu saatinde de kalkılmaz ki? İşyerinde bir tostla çay alırsın." der.
"Allah! Allah! Ben akşama kadar çalışacağım, sen bir kahvaltı hazırlamaya zorlanıyorsun."
"Ama çok uykum var."
"Benim de uykum var ama kalkıp işe gitmek zorundayım."
Kadın istifini bozmaz, kapıyı çarpıp çıkarken "Can çıkmayınca huy değişmezmiş." diye söylenerek işe gider genç adam.

Başka bir gün...
"Hayatım, bugün yemek yapamadım. Dışarıya çıksak diyorum."
"Yine mi? Ama çok yorgunum, şöyle evimde dinlenmek istiyorum. Dışarıya hafta sonu gideriz."

"Annem haklıymış. 'Bu adamı değiştiremezsin' demişti de inanmamıştım."

Kimse 'ben onu değiştiririm' demesin...

Birbirini değiştirme hayaliyle kurulan bir aile tablosu bu.
Her iki taraf da
"Acaba eşimi nasıl mutlu ederim?"
yerine
"Nasıl değiştiririm?" sevdasında.
Daha doğrusu "güç savaşında".
Oysa eşler güçlerini" değişim savaşı"nda tüketmek yerine mutluluğu yakalamak yolunda sarf etmeli.
Evlilik,
"Ben seni adam ederim"
yerine
"ben seni mutlu ederim"
düşüncesi üzerine kurulmalıdır.

O zaman evin pencerelerinde mutluluk meltemi eser.
Saksılarında huzur çiçekleri açar.
Odalarında şen kahkahalar çınlar.
Eşler, birbirini mutlu etmek için yarışır.
Planlar, "onu nasıl değiştiririm" yerine "onu nasıl mutlu ederim" üzerine yapılır.
Mürebbiye gibi değil, psikolog gibi davranılır.
"Değişim savaşı" vererek ne kendisini tüketir ne de eşini.

Aksi halde kadın "dırdırcı", erkek "baskıcı" mutluluksa "toz-duman" olur.
Bu sebeple, evlenecek gençler, ruhen uyum sağlayabilecekleri kişileri seçmelidir.
"Ben onu değiştiririm" diye düşünerek başlıyorlarsa, boşuna evlerini dayayıp döşemesinler. Silahlarını yağlasın, kelime mermilerini yığsın, savaş yerlerini belirleyip sığınaklarını hazırlasınlar.
Gelin arabasının arkasına da "Evleniyoruz mutluyuz" yerine "Evleniyoruz savaşa gidiyoruz" diye yazmayı unutmasınlar.

aynen öyledeğiştirmek yerine onu olduğu gibi severseniz zaten zamanla birbirinize bezersiniz

 

[Kalbi-Sebila]

Yenə bu şəhərdə üz-üzə gəldik,

Neyləyək, ayrıca şəhərimiz yox.

Bəlkə də, biz xoşbəxt ola bilərdik,

Bəlkə də, xoşbəxtik,

xəbərimiz yox.



Aradan nə qədər il keçib görən,

Tanıya bilmədim,

məni bağışla.

Mən elə bilirdim, sənsiz ölərəm,

Mən sənsiz ölmədim,

məni bağışla!



“Ölmədim” deyirəm,

nə bilim axı,

Bəlkə də, mən sənsiz ölmüşəm elə,

Qəbirsiz-kəfənsiz

ölmüşəm elə.



Bəlkə də, biz onda ayrılmasaydıq,

Nə mən indikiydim,

nə sən indiki,

Ayrıldıq, şeytanı güldürdük onda;

Bu ilin

bu ayın

bu günündəki,

Elə bu küçənin bu tinindəki

məni də, səni də öldürdük onda.



…Sağımız-solumuz adamla dolu,

Qol-qola kişilər, qadınlar keçir.

Özündən xəbərsiz

ömründə min yol

Özünü öldürən adamlar keçir.



Keçir öz qanına qatan adamlar,

Bir də ki, qan hanı?

Qan axı yoxdu.

Hamı günahkardı dünyada,

Amma,

Dünyada heç kəsin günahı yoxdu.



Bizsiz yazılmışdı bu tale, bu baxt,

Sapanddan atılan bir cüt daşıq biz.

Bəlkə bu dünyada

on-on beş il yox,

Min il bundan qabaq ayrılmışıq biz.



Halal yolumuzu dəyişib, nəsə

Çaşmışıq, bir özgə yoldan getmişik.

Bəlkə min il qabaq səhv düşüb nəsə,

Minillik bir səhvə qurban getmişik.



Dəyişib yerini bəlkə qış-bahar,

Qarışıb dünyanın şəhəri, kəndi.

Bəlkə öz bətnində ögey analar

Ögey balaları gəzdirir indi.



Ömrüm başdan-başa yalandı bəlkə,

Taleyim başqaymış doğrudan elə.

O yoldan ötən qız

anamdı bəlkə,

Bəlkə də, oğlumdu bu oğlan elə.



Bu yalan ömrümdə görən sən nəsən?

Bəlkə heç sevgilim deyilsən mənim.

Anamsan,

bacımsan,

nənəmsən,

nəsən?!..

Bircə Allah bilir, nəyimsən mənim.



Bizi kim addadar bu ayrılıqdan,

Çatmaz dadımıza

nə yol, nə körpü.

Ölüsən,

dirisən,

hər nəsən,

dayan!

Dayan, heç olmasa əlindən öpüm…



Deyirsən: “Ölüyəm, ölünü öpmə…”

Əlimin içində

soyuyur əlin.

Deyirsən: “Sən allah, əlimi öpmə,

əlimdən, deyəsən, qan iyi gəlir…”

 

[Kalbi-Sebila]

Ne Demek Sana Tapıyorum Lan Tapınak mıyım Ben ?
Günaydın Bizimkiler
Sana Da Günaydın Şoo Herif >>>

 

[Kalbi-Sebila]

Yokmuşum

 

[Minikçe]

Başka yaşamlara tat verelim derken, kendi öykümüzün tuzunu ihmal ederiz.
Kimseler değil,
biz yaparız bu hatayı kendimize.
Tadımız-tuzumuz kaçar.
Oysa bir kez yaşayabileceğimiz ve ne kadar süreceğini bilmediğimiz bir hayat var.
Çoğu zaman,
bu serüven hiç bitmeyecek gibi erteleriz kendimizi. Sevmeyi, sevdiklerimizi, aşkı...
Yanımızdan öylece geçip giderken, biz hep çok uzakta ararız mutluluğu.
Bir çocuğun gözlerindeki sevinçle, bir dostun sohbetindeki huzurla, babaannemizin avuçlarından saçlarımıza sürülen sevgi ile yetinmeyi bilmeyiz. Ve ne gariptir ki, hep canımızı yakanlara uzatmışızdır ellerimizi. Tüm bu kırgınlıklara tecrübe der geçeriz.
Lakin bazı yaralar kabuk altından kanar. Ve kötülerin bizden çaldığı güveni, iyilere vermekten korkar oluruz. Değişiriz.
Bu adamı/kadını ben bu hale getirdim demez kimse. Aksine bu değişimin suç sayıldığı dünya'da, anlaşılamıyor olmak susturur bizi.
O yüzden suskun insanları daha fazla üzmeyin.
İçlerinde ki çığlıkla cebelleşiyor onlar...

Seçil Oğuz

​

 

[Kalbi-Sebila]

siyah beyaz tuşlarında piyanomun
seni çalıyorum şimdi
çaldıkça çoğalıyorsun odada
sen arttıkça ben kayboluyorum

seni doğuruyorum geceye
adını koyuyorum aya bakarak
her şey sen oluyor her yer sen
ben ölüyorum

sesini duyuyorum rüyalarımda
gözlerimi kamaştırıyor ışığın
rüzgar sen gibi dokunuyor bana
ben doğuyorum

duymak istediklerimi söylemiyorsun hiç
dokunmuyorsun bana
sen gibi bir şimşek çakıyor
tam kalbime düşüyor yıldırımı
ben gidiyorum

 

[Muzik]

 

[Kalbi-Sebila]

Mesela balkon, o evin bir parçası ama sokakta..
Kedimi sana başka türlü anlatamıyorum.

 

[Muzik]

Artık, düzen değişmeli.
İyi insanların karşısına iyi insanlar çıkmalı.
Biraz da kötüler yalnız kalmalı...

​

 

[Kalbi-Sebila]

Artık, düzen değişmeli.
İyi insanların karşısına iyi insanlar çıkmalı.
Biraz da kötüler yalnız kalmalı...

​

Bu günlerde duyduğum en güzel laf "insana rast gelesin"

 

[Kalbi-Sebila]

pencereyi kapama
gök dolabilir içeri
sen neyi görebilirsin
ıslak bir bulutun ağışını mı

pencereyi kapama
kuş dolabilir içeri
sen neyi taşıyabilirsin
kırık bir dalın yükünü mü

Pencereyi aç
soluğun çıksın dışarı
sen büyütmedin mi ciğerinde onu
Kokusu hayatı yıkasın diye

Pencereyi aç
sesin sarsın dünyayı
duyulur elbet ta ötelerden
Yürek kendini tanır

 

[Kalbi-Sebila]

Seni seviyorum be adam.
Ne zaman kızsam, ne zaman kırsan kalbimi,
Geceyi gözlerine taşıyan yıldızlara bakıyorum.
Bir bulut geçiyor ansızın göğümden, sevdanla ıslanıyorum.

Yanı başımda duruyorsun ben seni özlerken.
İçimden seni anlatan şarkılar mırıldanıyorum.
Notasız, yitik, bestesi maziye esir şarkılar.
Yeni şarkılar söylemek istiyorum, coşkulu, ümit dolu; olmuyor.
Sözleri sende tutuklu şarkılarımın.
Vazgeçemiyorum seni sevmekten.
Öksüz şiirler yazıyorum boyuna,
Buruk satırlar dökülüyor kalemimden.

Seni seviyorum be adam.
Ben baştan başa sevdayım sana,
Sevdam baştan başa hüzün.
Ben hep borçlu çıktım aşkımda,
Hangi yaşı esirgedi senden gözüm.

Seni seviyorum be adam.
Ne zaman üşüsem,
Aşkımın hazan halini örtünüyorum.
Tek korkum ölmek zamansız.
Ben seni sevmek için doğdum biliyorum.

 

[Kalbi-Sebila]

Bugün seni seviyorum, yarın da bir neden bulur severim. daha sonra seni yeniden keşfeder yeniden severim. Benim senden başka işim yok ki.

 

[Kalbi-Sebila]

Sen orada sevda sözleri,
Ben burada hasret türküleri terennüm ederken,
Yokluğunun hüznünü dahi sevdim..
Ne de olsa senden yadigârdı bana..
Başım, gönlüm üstüne..
Hadi iyi Geceler Bizimkiler
Sana Da İyi Geceler Şoo Herif >>>

 

[Ahmet]

 

[Kalbi-Sebila]

Bizim mezhebimizde aşkın karşılığı fedakarlıktır ...
Vee yüreğimize girenin âkıbeti , âhirdir ; ebedîdir ...
Günaydın Bizimkiler
Sana Da Günaydın Şoo Herif