Sebilanın Terası (Her Telden)

[Ahmet]

bu terası cok seviyorumya aksamları gün batımını seyretmek çok güzel

 

[Kalbi-Sebila]

Koltukta uyukladığım zaman "kalk yerine yat" diyenim olur musun?
Hadi iyi geceler bizimkiler
Sana da iyi geceler şoo herif >>>

 

[Kalbi-Sebila]

Sana Baktığımda Gördüğüm Şeyi , Gittiğim , Yaşadığım Ve Terk Ettiğim Hiçbir Yerde Bulamadım ...

 

[Kalbi-Sebila]

Beni vur beni onlara verme

 

[Kalbi-Sebila]

Ne yönüm sendin, nede adresim
Sanma ki gelipte ben seni seçtim
Ben benden bile habersizdim
Bilmeden oldu...

Bir baktım dilimde adın yazılı
Gözlerimde her gece resmin kazılı
Danıştım gönlüme, dünden razıydı
Bilmeden oldu..

Düştüm dizimde, hasret yarası
Baktım aynaya, gece karası
Bende değilmiş meğer, aşkın sırası
Özür dilerim, bilmeden oldu..

Varıp erişemedim, dudak tahtına
Ben nasıl yazayım aşk-ı bahtına
Bir avuç Dua bıraktım gönül kapına
Aşksın sen affet, bilmeden oldu..

Al götür beni, gecelere hapset
Cezama razıyım,senden gelsin müebbet
Aşk dediğin nasip, birazda kısmet
Sakın vurma yüzüme, bilmeden oldu..

Bahara davetti senin gözlerin
Hercai menekşe meğer dillerin
Yarına kalsın, benim özlemim
Sevdim seni affet, bilmeden oldu..

 

[Kalbi-Sebila]

Neden " Gözlerinden öperim " denilir , bilirmisin ?
" Hasretliğin çilesini en çok göz çeker , bu yüzden Vuslatı en çok o hak eder " ...

İyi geceler bizimkiler
Sana da iyi geceler Şoo herif >>>

 

[Minikçe]

Hadi sen git yağmur bastırmadan,​

Ben sonra gelirim..​

Hadi sen git, beni yalnız bırak,
Bu akşam iyi değilim.​

Attila İlhan

​

 

[Kalbi-Sebila]

"kendinizle, kendi sorunlarınızla, kendi bulanık düşüncelerinizle meşgul olduğunuz sürece, sonucun ne olacağına baştan karar verdiğiniz sürece, geçmişteki deneyimlerinize takılıp kaldığınız sürece gözlemlemeniz imkansızdır."

 

[Kalbi-Sebila]

İSTEMEZ MİSİN?

İstemez misin?
Gözlerine yalnızca gözlerine
belki saatlerce acını kendi acım gibi
anlamış gözlerle bakayım.
Her ışık parçasını, rengini,
gözbebeğin etrafındaki her detayı
hafızama kaydetmek istercesine,
adı gözlerin olan aleme saklanayım...

İstemez misin?
Tutup ellerinden seni ruhumun
coğrafyasına alıp götüreyim.
Orada ceviz ağaçlarının arasından
çıkmış bir küçük kaynak suyunun yanında
sana rüyalarımı anlatayım..
Seni beklerken gördüğüm rüyalar,
kördüğüm rüyalar...

İstemez misin?
Durup kıyısında şu elemler dünyasının,
kalbine dokunayım..
Yitikliğine,hüzünlerine,ellerine.
Dudadığının kıyısında beliren
adı umutlar ve sonsuz gülüşler olan
ülkene kabul edersen beni,
orada bir ömür bir dilenci gibi
bekleyeyim gülüşlerini...

İstemez misin?
Şiirlerim,şarkılarım olmayı.
söylediklerimde, söyleyemediklerimde
ama hep şu garip gönlümde kalmayı..

İstemez misin?
Birlikte yaralarını sarsak dünyanın,
acılarına merhem olsak,
umut olsak gözü yaşlı,
gönlü yaslı olana ses olsak
sonsuz suskunluklarda kaybolanlara.
Hayat olsak elinden,
hayatın hikayesi kaçanlara..

İstemez misin?
Birlikte saatlerce yürümeyi,
gülmeyi, sevgiyi,neşeyi çağlayabilmeyi.
Deliliği, düşünceyi, belki bazen kederi.
Ne varsa hayatın sesinde
Onu birlikte duymayı..

İstemez misin?
Yalnızca sabredenlerin girebildiği
sonsuzluk kapılarından,
hep sabretmiş şu garip seyyahla
birlikte geçmeyi.
İstemez misin....

İstemezsin belki isteyemezsin..
ama sana bunları sormak..
Bunların hasretinin gölgesinde durmak
nasıl bir acı ama nasıl mutluluk veren,
nasıl hayat veren, nasıl nefes
aldıran bir acı bilemezsin.

Ey acıyı güzelleştiren sevgili,
ey acının güzelleştirdiği,
Senin yüreğini benim sözlerimin
çirkinliği bile gölgeleyemez...

Ey aynam, ey rüyam,
ey derdim, ey devam.
Senin hayalinin girdiği
yere karanlık giremez...

Ey hayalim, ey gerçeğim,
ey sonbaharıma düşen sevgi
umut çiçeğim, senin ellerinin değdiği
yerde ümitsizlik sızısı belirmez.

Ey ruhumun yarısı,ey acımın aynası,
ey kalbimin yansıması, ey şarkım..
sen söyle ben susayım,
bir şiirle karşında durayım;
istemez misin...

 

[Kalbi-Sebila]

Huyumu bilmeden suyumda yüzmek isteyenlere dip not:
Dikkat boğulursunuz !!!!!

 

[Kalbi-Sebila]

Önceden ölüyorum desen içim giderdi ,şimdi can çekistiğini duyayım söz en kalitelisinden alıcam pamuğu

 

[hasretle]

#geceyedüşen #anadüşen

 

[Kalbi-Sebila]

EVLİLİĞE Mİ, SAVAŞA MI GİDİYORSUNUZ?

Evlenmek niyetiyle görüşmeye gelmişlerdi.
Delikanlı, genç kızı, şöyle bir süzdü ve sessizce düşündü:
"Güzel kız fena değil. Ama biraz kendini beğenmiş. Acaba bu hali devam eder mi? Ya ederse? O zaman bununla yaşanmaz. Ben dayanamam ukala bir kadına, kadın dediğin biraz uysal olmalı... Neyse canım, hele bir evlenmeyi kabul etsin. Ben onu değiştirmeyi bilirim."

Genç kız da simasının ortasına sinsi bir tebessüm kondurdu.
"Fena çocuk değil. İşi de yerinde. Rahat bir hayat yaşarım. Lâkin biraz 'dediğim dedik' gibi. Acaba buna, sözümü dinletebilir miyim? Aman canım, düşündüğüm şeye bak. Evlenelim de ben onu mum gibi yapmasını bilirim."

Ve "değişim savaşı"nın imzaları alkışlar arasında atılır.
Ayaklar birbirini ezmek için yarışır.
"Bal/ayının" tatlı meltemi yerini yavaş yavaş kuzey rüzgârlarına bırakır.

Genç adam, sabah işe gitmeden eşini uyandırmaya çalışır:
"Ben hazırlanırken sen de kahvaltı hazırlayabilir misin?"
Genç kadın uyumaya devam eder.
"Hayatım, geç kalıyorum haydi uyan."
Genç kadın sağından soluna dönerek,
"Sabahın bu saatinde de kalkılmaz ki? İşyerinde bir tostla çay alırsın." der.
"Allah! Allah! Ben akşama kadar çalışacağım, sen bir kahvaltı hazırlamaya zorlanıyorsun."
"Ama çok uykum var."
"Benim de uykum var ama kalkıp işe gitmek zorundayım."
Kadın istifini bozmaz, kapıyı çarpıp çıkarken "Can çıkmayınca huy değişmezmiş." diye söylenerek işe gider genç adam.

Başka bir gün...
"Hayatım, bugün yemek yapamadım. Dışarıya çıksak diyorum."
"Yine mi? Ama çok yorgunum, şöyle evimde dinlenmek istiyorum. Dışarıya hafta sonu gideriz."

"Annem haklıymış. 'Bu adamı değiştiremezsin' demişti de inanmamıştım."

Kimse 'ben onu değiştiririm' demesin...

Birbirini değiştirme hayaliyle kurulan bir aile tablosu bu.
Her iki taraf da
"Acaba eşimi nasıl mutlu ederim?"
yerine
"Nasıl değiştiririm?" sevdasında.
Daha doğrusu "güç savaşında".
Oysa eşler güçlerini" değişim savaşı"nda tüketmek yerine mutluluğu yakalamak yolunda sarf etmeli.
Evlilik,
"Ben seni adam ederim"
yerine
"ben seni mutlu ederim"
düşüncesi üzerine kurulmalıdır.

O zaman evin pencerelerinde mutluluk meltemi eser.
Saksılarında huzur çiçekleri açar.
Odalarında şen kahkahalar çınlar.
Eşler, birbirini mutlu etmek için yarışır.
Planlar, "onu nasıl değiştiririm" yerine "onu nasıl mutlu ederim" üzerine yapılır.
Mürebbiye gibi değil, psikolog gibi davranılır.
"Değişim savaşı" vererek ne kendisini tüketir ne de eşini.

Aksi halde kadın "dırdırcı", erkek "baskıcı" mutluluksa "toz-duman" olur.
Bu sebeple, evlenecek gençler, ruhen uyum sağlayabilecekleri kişileri seçmelidir.
"Ben onu değiştiririm" diye düşünerek başlıyorlarsa, boşuna evlerini dayayıp döşemesinler. Silahlarını yağlasın, kelime mermilerini yığsın, savaş yerlerini belirleyip sığınaklarını hazırlasınlar.
Gelin arabasının arkasına da "Evleniyoruz mutluyuz" yerine "Evleniyoruz savaşa gidiyoruz" diye yazmayı unutmasınlar.

 

[Kalbi-Sebila]

"ve bütün şairler gökyüzüne pencereden bakarlar
halbuki kuş yuvalarının üstü açıktır
ve kuşlar şiir yazmazlar.."

 

[Kalbi-Sebila]

 

[Minikçe]

Biliyormusunuz; Ben mutluyum aslında.Çünkü kimseyi kırdığımı düşünmüyorum yada fesatlık yaptığımı.İçim rappppppprahat

​

 

[Kalbi-Sebila]

Biliyormusunuz; Ben mutluyum aslında.Çünkü kimseyi kırdığımı düşünmüyorum yada fesatlık yaptığımı.İçim rappppppprahat

​

Minnakım sen hep mutlu ol emi kuzum seviliyosun :*

 

[Minikçe]

Minnakım sen hep mutlu ol emi kuzum seviliyosun :*

herşeye rağmen kalacam güzel arkadaşım. zor olsada çok tşk ederim

 

[Kalbi-Sebila]

Başımda bir duman oluyor kasvetin
Senden diye kıyamıyorum bozmaya
Şiirime ilham oluyor hasretin
Başlıyorum çektiklerimi yazmaya

Burnumda tütüyor yemyeşil gözlerin
Düşte bile doyamıyorum bakmaya
Kulağımda çınlıyor tatlı sözlerin
Dayanamıyorum ben sensiz olmaya

Gözüme gelmiyor da şu ıraklığın
Seninle yaşıyorum ancak, cansın ya
Aklıma geliyor da bir an yokluğun
Nasıl şükrediyorum bilsen, varsın ya!

 

[Kalbi-Sebila]

Benden çaldığın dakikaları sayıyorum,
damarlarına sarı fosforlu kalemle adımı kazıyorum,
sen istesen de unutamayacaksın beni,ben istesem de fotoğrafını çekmeyeceğim.
Gözüm telefonda değil artık.Seninse hâlâ kedin yok,
adresin yok,
yüzün yok.Yüzsüz çırpınışlarının arasında hiç ölmeyeceğim sandın.
Parmakların çözülüyor Ankara..ellerine bak..
sarı fosforluyla çizme artık şiirleri.
Ben çoktan unuttum ismini..