İnsan ve İnsanlık Sevgisi ilkesi
Taassupsuzluk (Hoşgörü)
İnsan ve insanlık sevgisi olmayan gayretler nihayetinde ruhsuzdur ve yok olmaya en azından unutulmaya mahkumdur. Samimiyete, vicdana, sevgi ve hoşgörüye dayanmayan, ikna ile kabul olunmayan, zorlama ile getirilen kaidelerin bu nedenle yaşam hakkı yoktur. Dayatma çareler yerine ikna olarak, severek ve daha güzeli hedefleyerek yürütülen Türk inkılabı bu sebeple muvaffak olmuş ve uzun yıllar tazeliğini koruyabilmiştir.
Tassup ise yeniyi inkardır ve hoşgörüden uzak bu illet yobazlıkla tarif edilir. Anlaşılacağı üzere yobazlık sadece dini manada değildir ve tüm diretme ve inkarlarda yobazlıktan söz edilebilir. Hoşgörünün karşıtı bu hareketin hoşgörüsüzlük olarak tanımlanması hafif kalır çünkü inkılaplar en büyük hasarı düşmanlardan da çok bu yobazlardan almıştır.
İnsanları mesut edeceğim diye onları birbirine boğazlatmak insanlıktan uzak ve son derece üzülünecek bir sistemdir. İnsanları mesut edecek yegâne vasıta, onları birbirlerine yaklaştırarak, onlara birbirlerini sevdirerek, karşılıklı maddî ve manevî ihtiyaçlarını temine yarayan hareket ve enerjidir. (1931)
Biz kimsenin düşmanı değiliz. Yalnız insanlığın düşmanı olanların düşmanıyız. (1936)
-Alinti-