ben bir gönül sofrası kurdum yar
kimi oturdu kimi kalktı
bazıları sofrayı dagıttı bazıları topladı
gönül şerbetinden içmeyen kaldımı kalmadı
her şerbeti içen yar olacak deil ya
yar olmakta illa sevgili değilya
kimileri dost oldu kardaş can oldu
kimileri yoldaş oldu canan oldu yar oldu
kimileri gitti hiç oldu
önemli olan gidenlerin izlediği yoldu
kalanların sadakati ve güveni oldu
bizimle yol aldığı için pişman olan yoktu
ama gidenler kolay seçti kolay bizde yoktu
meşaketliydi yolumuz çünkü asfalt değil gönül çukuruydu yolumuz
çok engebeler aştık gönüllerde dolaştık
tek sermayemiz olan sevgiyle çoştuk karşılaştık
şimdi bir gönül sofrasında daha yolcuyuz
gönüllerde hoş bir seda olduysak eğer
bizlerde mutluyuz...