insanlar vitraylı pencere gibidirler. güneş varken ışıl ışıl parlarlar ama karanlık çöktüğünde gerçek güzellikleri, ancak içlerinde bir ışık varsa belli olur.''
"tanıdığım en güzel insanlar; yenilgiyi, acıyı, mücadeleyi ve kaybı yaşamış olan ve diplerden çıkış yolunu kendileri bulmuş romantik ve anarşist olan insanlardır.
bu kişiler yaşama karşı geliştirdikleri kendine has takdir, direniş, duyarlılık ve anlayışla; şefkat, nezaket, bilgelik ve derin sevgiden kaynaklanan bir ilgi ve sorumlulukla doludurlar. güzel insanlar öylece ortaya çıkmazlar; onlar oluşurlar..
Elizabeth kübrer-ross