Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz.. Tarayıcınızı güncellemeli veya alternatif bir tarayıcı kullanmalısınız.
Yok yok uzun uzadıya anlatacak değilim....
Acıklı bir şarkının nakaratı kadar bile değilim artık...
Hüznüm bana aşina, ben yüzüne aşina
Ama ne bileyim işte
Şairin dediği gibi;
"Bir türlü alışamadım yok oluşuna...!"
Beni sorarsan böyleyim bugünlerde, biraz karışık , biraz içine sıkışık, fazlasıyla dolaşık..
Kırılmıyorum artık kimselere, zaten gördüğüm de yok kimseyi öyle, kabuğunda yasayan bir kaplumbağa gibiyim sanki, böyle iyi, böyle en iyisi...
Ben mesafeyi bi arabaya atlayıp gitme arası bişey sanırdım, şimdi herkese uzak, yüreğime daha yakınım..
Kimseyi aynam yapmıyorum artık, "ben" bilmiyorum kimseyi, herkes kapalı bir kutu gözümde, ne çıkarsa kendine hediye..
Koşmuyorum öyle olur olmaza, çağırana bir adım yürüyorum o da insanlık namına...
Eskiden olsa uluorta açardım kalbimin en kuytularını azıcık gülümseyen bir yüze, kat kat yorganlarım var artık kalbimin üzerinde , geceleri bir tek kendime açıyorum bundan böyle..
Degişiyormuş insan kırıla kırıla, içi döküle döküle öğreniyormuş hayatı..
Bugünlerde böyleyim ben, biraz yorgun, biraz durgun, biraz güvensiz ama daha güçlü...!
bugün ablanın biri allah sana zengin koca versin diye dua etti...güldüm geçtim...ıyi niyetinden şüphe etmesemde...duanın inceliği ve güzelliği yoktu.!!!allah iyi koca versin deseydi keske dedim...toplum olarak böyle insanlar...cağdanmi yoksa yıllardan berimi böyle bilemiyorum...güvenin sevgiden daha önemli olduğunu savundugumdada yalnız kalmıştım.belki bunu savundugumdada yalnız kalacağım.para gelir geçer güzellik geçer karekter bakidir desem...hep aynı hikaye diyecek bazıları...ama ben bana güvenen sartlar ne kadar zor olursa olsun beni asla yarı yolda bırakmayacak biriyle yürüme düşünü kurdum hep...nasip ihsallah.....