- Katılım
- 20 Haz 2018
- Mesajlar
- 164
- Tepkime puanı
- 238
- Puanları
- 0
- Yaş
- 35
- Cinsiyet
- Erkek
Bu Başlığı niye açtım neden açtım hangi amaçla açtım pek bilmiyorum aslında belkide içime attıgım seyleri bir nebze olsun dışarı atarım diye düşündüm.
Bazen öyle dolup taşıyor ki insan böyle bagırmak çağırmak istiyor içindeki fırtınayı dindirmek istiyor ama yapamıyor neden mi çünkü konustukça birilerini kırmaktan üzmekten korkuyor ve hep susuyor sustukça içindeki fırtına büyüyor büyüyor büyüyor ve bir kasırga hortum gibi büyüyüp her geçen gün içine çekiyor seni canın acıyor içine atıyorsun üzülüyorsun içine atıyorsun kızıyorsun içine atıyorsun sonra bir bakmışsın herşeyi boşvermiş biri haline gelmişsin bir nevi boşvermişlik sendromu oluşmuş içinde hani dünya yansa umrunda olmicak o derece sonra zamanla hayatı umursamaz duruma geliyorsun hep bir uyuma isteği hep bir yorgunluk hep bi hissizlik kendini kapatıyorsun tüm dünyaya uyumak istiyorsun çünkü rüyalarda arıyorsun çoğu seyi mutlulugu huzuru orda kendi dünyanı yaratıyorsun ve o kadar kaptırıyorsun ki kendini uyandıgında gerçek hayattaki herşey daha cekilmez daha acımasız daha umutsuz gelio sana tamda öyleyim bu aralar sanki umutsuz mutsuz hissiz ve herşeyden vazgeçmiş bir misafirim bu hayatta...
Bazen öyle dolup taşıyor ki insan böyle bagırmak çağırmak istiyor içindeki fırtınayı dindirmek istiyor ama yapamıyor neden mi çünkü konustukça birilerini kırmaktan üzmekten korkuyor ve hep susuyor sustukça içindeki fırtına büyüyor büyüyor büyüyor ve bir kasırga hortum gibi büyüyüp her geçen gün içine çekiyor seni canın acıyor içine atıyorsun üzülüyorsun içine atıyorsun kızıyorsun içine atıyorsun sonra bir bakmışsın herşeyi boşvermiş biri haline gelmişsin bir nevi boşvermişlik sendromu oluşmuş içinde hani dünya yansa umrunda olmicak o derece sonra zamanla hayatı umursamaz duruma geliyorsun hep bir uyuma isteği hep bir yorgunluk hep bi hissizlik kendini kapatıyorsun tüm dünyaya uyumak istiyorsun çünkü rüyalarda arıyorsun çoğu seyi mutlulugu huzuru orda kendi dünyanı yaratıyorsun ve o kadar kaptırıyorsun ki kendini uyandıgında gerçek hayattaki herşey daha cekilmez daha acımasız daha umutsuz gelio sana tamda öyleyim bu aralar sanki umutsuz mutsuz hissiz ve herşeyden vazgeçmiş bir misafirim bu hayatta...