Hayat..ölüm...sıcak ve soguk..
Hayat hep tatlı sıcak geldi bize ne zamanki ölümün soguk yanı degdi bir sıcak tene..bugulandı gönül ..bitti sandık bitti yazdık..ve bütün bu gercekliğin o buğulu camın arkasında farkına vardık..
Bir vardık,bir yok..Bir sıcaktık bir soğuk..
Bazen sıcacık yurekler tanıdık soguk kalbımıze aldık, bazen sıcaktık bır soguk kalbe bugu olduk.
Karıstık böylece..
Anladık..
Bazende aynı olduk GüneS gibi
Aynı yağdık yağmur gibi.
Bir cama yazıcak ne bir isim ne bir söz kaldı bazen, sildik avuclarımızla görüneni..
Bazen buğulu bir camın arkasına cekilip yalnızlıkla demlendik..Bazen silip herseyi yagmuru seyrettik..Hayat ve ölüm gibi..
Ne zaman anladık hayatı?...
Belkide hic bişey yapmadan buharlasan yagmur damlalarını seyretmek ve yazmadan cizmeden beklemektı hayat..
o yüzden hic bişey yazmazdım.
Damlalarla gelen umuda..
Bir söz düsürürdüm..
Akıp gidicek herseye rağmen Bir umuttur yaşam..