vazgeç gönül

Neyleyim doğan günü neyleyim sensiz günü Geceler çoğalırken aydınlık kar getirmez ki Sevda bahçesinde kurutulmuş bir gül idim Beni sakla bir ömür sev diye diye ölendim Vazgeç gönül vazgeç sesini duyan yok Bir yağmurun içinde ateş böceği misali Bir yanıp bir söndün Vazgeç gönül vazgeç seni...