Misanthrope kullanıcısının son içeriği

Şuanda Sadece Sessizliği Dinliyorum.

öLüm.Kaderim Kimsesiz cinayete atıldım Ölümsüzlüğümüz üzerinde düşünüyorum Sonsuzluğa Donmuş hatıra Dün için gözyaşlarını silmek Değişim için bir zaman Acıyı uzaklara götürmek öLüm,kaderim, Beni hissedebiliyor musun?

Ben ilk Ben koridorun sonundaki bir gölge Döngüyü döndürdüm Kahkahalar uzaklaştı Dudaklarımdaki parmaklarım Değerli bir şeyler çaldı Ben ikinci Ben yüzsüz bir kalabalığın içinde yalnız Bir insan yakalandı Tek renkli hayallerde uyanmam için çığlık attı benim sesli yeraltına boğulur sadece ölüler...

Benim Meskalinim Ve yeniden başlat Ve bir parçasi ol Bilinçsizlik senin arkadaşin olacak Senin arkadaşin Ve kül et ruhumu Ve tekrar yarat Yaptiğim her şey yanliş şu anda Tek istediğim çekip gitmek Sonra da sadece uyumak Senden sonra uyumak Uzaklasmak icin yine vakit yok Yine

Bi'mukabele Onur'lü Kişilik. Sonsuz Karanliğin gölgesinde Hep'senin Yanında olmaya Çalısacam Saygı'lar

Duyarsızlıkla Kayboldu Umutsuzluğun zayıf ses tonu Yankılanmakta güçsüz Bağlarımızın aşınmış sonu Bağlar parçalanıyor Fiziksel durumumuzun kanunları İletişim kurmakta başarısız Duygular duyulmuyor Görüyorsun tüm fonksiyonlara rağmen büyüsü çalışmıyor Devameden seçenekler,denemeler sona...

akşam nedir? düşmeme izin ver" nedir? göz yaşı dökmek" neyedir? her nefesle yelken açacaksın bu yüzden dokunmaya çalış okyanusuma bu yelken açış ama kim bekleyebilir ki şimdi bu korkuyla kaçmaktır senin gemin hiç olacak her Cehennemde ve şimdi olamayacağın şeyi görüyorsun ve bir şey yada...

Sana ruhumu verdim Sen beni ölürken bıraktın (Yüreğimin kısır israfları içinde sessizlik boyunca haykıran soğuk rüzgarda donuyorum) Duvarları içinde Aklımın.Yalnız Kış serenadı Bana sessizliği hissettirdi

Saygı'lar Büyük Ustad.

Rüzgardaki Ağlamalar Dışarıya ulaşıyorum.. Yolun aşağısında herşey ne kadar farklı görünüyor Hayal kırıklığına uğradım,isteğimi kaybettim Affedilmeyen ateşte yanacakmıyım Alevlerden kalkıp yürüyorum Acıyı silmek için bir yol buldum Boş bir şişe benim yuvam Nöbetçi bir melek kaçmaya çağırıyor...

orada arzunun kelimeleri vardı bu kolların arasında yabancının kolları ve kelimelere rağmen sessizlik vardı kibarlıktan yoksun kelimeler ve düşünceleri yağmalayan bu deliliğin düşüncelerinde saatlerin yalnızlığında kontrolsuz direniyorum mükemmellikten aldığım istek cevaplardan hissettiğim...

Kaderin haksızlığı Sevginin ve nefretin acıları Kalp ağrıtan hatıralar Sana diz çöktüren Ve bizim genç olduğumuz o zamanlar Hayatın çok uzun gözüktüğü zamanlar Günler geçtikçe Hepsini yakıp kül ettin ve artık çok geç İsteklerini besleyen bütün nefret Gebe kaldığın bütün hastalık...