vær ikke å være.Olmak Yada Olmamak

Suat

New member
Kullanıcı
Katılım
25 Tem 2018
Mesajlar
33
Tepkime puanı
120
Puanları
0
Yaş
40
Cinsiyet
Erkek
IMG-20180821-WA0000~2.jpg
 

Suat

New member
Kullanıcı
Katılım
25 Tem 2018
Mesajlar
33
Tepkime puanı
120
Puanları
0
Yaş
40
Cinsiyet
Erkek
Capture+_2019-04-27-02-46-19.png
Capture+_2019-04-27-02-46-19.png
Savaşlar… İnsanoğlunun var olduğu günden beri ölümleri, gözyaşlarını, yok olan hayalleri beraberinde getiren, tarihin kanla boyanmış sayfaları…
Savaşlar, tarih sahnesine çıktığı günden beri hayatta tutunma ve var olma mücadelesi veren biz Türklerin alın yazısı, kaderimizin ayrılmaz bir parçası… Asya bozkırlarından nihâî vatan toprağımız Anadolu’ya taşıdığımız bu alın yazısıdır ki; bizi bu topraklarda var kıldı. Gelecek nesillerin, üstünde hür yaşayacağı, eşsiz bir vatan toprağı bıraktı.
Bu vatan toprağının üzerinde hür ve başı dik olmanın bedeli, şehit kanlarıydı… Anaların gözyaşları, yetimlerin baba hasreti ve genç yaşında dul kalan kadınlarımızın ağıtlarıydı…
Âh Çanakkale!.. Vatanın hürriyeti, din-i mübîn-i İslâm’ın izzeti uğruna toprağında binlerce şühedanın ebediyet uykusunda yattığı Çanakkale!..
Ne canlar emanet ettik senin bağrına… Yolu hasretle beklenen babalar, evlatlar, ağabeyler, kocalar…
Koynunda, sadece şehit bedenlerini değil; aynı gayeye koşar adım giden binlerce vatan evladından her birinin ayrı ayrı hayat hikâyelerini, sevdalarını, hüzünlerini ve hayallerini de saklıyorsun…
Ve siz, o kutsal topraklarda yatan aziz şehitlerimiz!..
Gün geldi, yağmurlar ıslattı… Güneş kuruttu… Bazen bir pulluk çıkardı gün yüzüne… Tarlasını süren bir çiftçinin ayaklarında ezildi kemikleriniz. Yitik bedenlerinizin adı bile yoktu. Sadece “Mehmet” kaldı isminiz tozlu arşivlerde. Günü birlik turlarda sadece bir hatırasınız şimdi. Bir günlük konuşmalarda anılıyor isminiz yabancı dillerle. Başka toprakların insanları gibiydiniz…
Uzunca bir zaman “yok” yazıklınız, resmî yoklama defterinde. Tarih derslerinde, ı. Dünya Savaşı’nın küçük bir cephesindeydiniz akıllara kazınan. Ziyarete kapalı kaldı yıllarca, kanlarınızla yoğrulan topraklar. Hatıralarınızın adına “hurda” dediler… Hoyratça, yok edercesine taşıdılar kamyonlarla…
 
Üst
Alt