BaRoN
Yönetici
- Katılım
- 2 Haz 2019
- Mesajlar
- 3,417
- Tepkime puanı
- 6,365
- Puanları
- 113
- Yaş
- 48
- Konum
- istanbul
- Cinsiyet
- Erkek
[TBR=https://www.karamandauyanis.com/images/haberler/2019/05/karaman-da-aile-istatistikleri_1.jpg][/TBR]
[KRSAG=https://www.topragizbiz.com/img/images/karamanad2083b4cbc25f04.jpg][/KRSAG]
Karaman, İç Anadolu Bölgesi'nde yer alan ildir. 1989 yılında Orta Anadolunun gelişmesi maksadıyla alınan kararla Konya ilinden ayrılarak il olmuştur. Karaman'ın Merkez İlçe, Ayrancı, Kazımkarabekir İlçelerinde akdeniz iklimine benzer karasal iklim, Ermenek, Başyayla, Sarıveliler İlçelerinde Akdeniz İklimi görülür. Bu nedenle Karaman'da yetiştirilen bitki türleri çeşitlilik göstermektedir. Batı ve kuzeyinde Konya, güneyinde Mersin, güneybatısında Antalya illeri ile çevrilidir.
Karaman, Anadolu'da Türkçenin Karamanoğlu Mehmet Bey tarafından resmî dil ilan edildiği yerdir.
Karaman ili nüfusu 253.279'dür. Bu nüfusun %80,65'i şehirlerde yaşamaktadır (2019 sonu). İlin yüzölçümü 8.678 km2'dir. İlde km2'ye 29 kişi düşmektedir. (Bu sayı merkez ilçede 48’dir.)
4 Şubat 2020 TÜİK verilerine göre merkez ilçeyle beraber 6 İlçe, 16 belediye, bu belediyelerde 126 mahalle ve ayrıca 759 köy vardır.
Karaman kentinin ilk kuruluş tarihi kesin olarak bilinmemekle beraber yapılan arkeolojik kazılar neticesinde, önemli bir yerleşim bölgesi, ticaret ve kültür merkezi olduğuna dair belgeler bulunmuştur.
Karaman ve çevresinin M.Ö. 8000 yıllarında yerleşik iskana sahip olduğu ortaya konulmuştur. İl, Hititler zamanında bir askeri ve ticaret merkezi olmuş daha sonra Firigya ve Lidya'lıların egemenliğine geçmiş, M.Ö.322 de Yunan Kralı Perdikkos ve Filippos'un işgaline ve talanına uğramıştır.
Karamanoğulları Anadolu Selçuklu Devletinin zayıflamasından ve yıkılmasından sonra bağımsızlıklarını ilan edip Karamanoğlu Devletini kurmuşlardır. Karamanoğulları OĞUZ'ların SALUR boyuna mensuptur.
Şehir Klasik dönemlerde Larende olarak bilinir. 1256'da Karamanoğulları devletinin başkenti olan Larende, Cumhuriyetin ilanından sonra Konya iline bağlı olarak Karaman adını almıştır.
Karamanoğlu Mehmet bey Konya civarında Moğollarla yaptığı savaşı kazanarak Konya'yı moğol işgalinden kurtarmış ve Karamanoğlu Devletinin başkenti yapmıştır. O tarihlerde Anadolu Selçuklularının resmi dili Arapça, edebiyat dili Farsça idi. Yönetenlerle yönetilenler arasında dil konusunda büyük farklılıklar meydana gelmişti. Dil farkı büyük reaksiyonlar doğurdu. Hacı Bektaş Veli, Tapduk Emre, Yunus Emre, Aşık Paşa, Sarı Saltuk ve Karamanoğlu Mehmet Bey başta olmak üzere daha birçok kültür tarihinin büyük simaları Türk kültür ve medeniyetinin tahrip edilmekte ve yok edilmekte olduğunu görerek, siyasi ve kültürel taarruza geçmişlerdir. Karamanoğlu Mehmet Bey Türk Milliyetçilik tarihine altın harflerle yazılması gereken 13 Mayıs 1277 yılında yayınladığı bir fermanla Türkçe'nin zaferini sağlamıştır. Bu fermanla "Bu günden sonra hiç kimse sarayda, divanda, meclislerde ve seyranda Türk dilinden başka dil kullanmaya" diyerek Türkçe'den başka konuşulan ve yazılan dilleri yasaklamıştır.
Bugün Karaman halkının civar yerleşim bölgelerine nazaran daha düzgün bir lisan kullanmasını bu fermanda aramak lazımdır.
Karamanoğulları devletinin sınırları, en güçlü olduğu zamanlarda, Karaman, Konya, Sivas, Kayseri, Niğde, Adana, Antakya, Silifke, Anamur, Mut, Gülnar, Alanya, Gazipaşa, Antalya, Isparta, Beyşehir'e kadar uzanıyordu.
Karamanlılar kuvvetli düşmanlarının karşısında sarp yerlere bilhassa Toros dağlarına çekilerek korunurlar ve tehlike geçince tekrar İçel ve Larende (Karaman) tarafına geçerlerdi. Geçitler vasıtasıyla Konya'ya ulaşan ticaret kervan yollarını kontrol eden Karamanlılar, Ceneviz, Kıbrıs ve Malta tacirlerinden aldıkları vergiler ile mühim bir gelir temin ediyorlardı. Lamos, Silifke, Anamur, Manavgat gibi kendilerine ait limanlardan tahsil ettikleri gümrük resmi önemli gelirlerdendi. Karamanoğullarının Alaaddin Bey'den itibaren hedeflerinin gümüş sikkeleri görülmektedir.
Hıristiyan alemi tarafından kutsal sayılan ve antik şehir olarak bilinen Derbe kenti Avrupalı hıristiyan turistlerin dikkat ve ilgisini çekiyor. (Derbe Karaman'a bağlı Aşıran köyü yakınlarında yer alır) Hıristiyanların Hz. İsa Peygamber'den sonra kendilerine dini lider olarak bildikleri Michael Derbe'de yatmaktadır. Burayı ve Michael'in kabrini ziyaret edenler Hıristiyan inancına göre kendilerinin hacı oldukları edinilen bilgiler arasındadır.
Karaman 15 Haziran 1989 tarihinde Türkiye'nin 70. Vilayeti olmuştur
Karaman, İç Anadolu bölgesinin güneyinde yer alır. Kuzeyinde Konya, güneyde Mersin doğuda Ereğli, Silifke, batıda Antalya ile komşudur. Deniz seviyesinden yüksekliği 1033 metredir. Karaman genelde ova görünümündedir. Son yıllarda yapılan gölet ve sulama kanalları ile tarıma daha bir canlılık getirmiştir. Ovada tahıl türleri ve sanayi bitkileri yetiştirilir.
İl toprakları, bozkır alanı içinde kaldığından bölgeye has bitki örtüsü step bitkileridir. Dağlık bölgelerde ağaç ve ağaççıklardan meydana gelen ormalar vardır. Ormanlar meşe, ardıç, karaçam, kızılçam, dişbudak ve akasya ağaçları ile kaplıdır.
Karaman’da tipik bir kara iklimi hüküm sürer. Kışları soğuk ve sert, yazları sıcak ve kurak geçer. Yüksek yaylalarda dağlık kesimlerde kara iklimi hüküm sürer. Göksu Çayının geçtiği düzlüklerde Akdeniz ikliminin özellikleri görülür. Sıcaklık kış aylarında -17°C’ye kadar düşer. Yaz aylarında ortalama sıcaklık 30°C’dir. Senelik yağış ortalaması 300-450 mm arasında değişir.
[KRSAG=https://www.topragizbiz.com/img/images/karaman-ilcelerie4dbe11835ede6db.jpg][/KRSAG]
Karaman’da tarıma dayalı sanayi sektöründe ihracata dönük üretimi hedefleyen yatırımların 90’lı yılların başlarından itibaren hız kazanması ile birlikte, istihdamda da önemli gelişmeler kaydedilmeye başlamıştır. Tarıma dayalı sanayi sektörüyle bağlantılı olan sektörlerdeki istihdam artışı da işsizliğin hafifletilmesi sürecine önemli katkılar sağlamıştır
Karaman tarıma dayalı sanayi sektöründe büyük bir gelişme göstermiştir. Ancak tam olarak sanayileşmeden söz edilemez. İlde büyük, orta ve küçük ölçekli sanayi işletmeleri bulunmaktadır.
Kalkınma Bakanlığı tarafından 2011 yılında güncellenen İllerin ve Bölgelerin Sosyo-Ekonomik Gelişmişlik Sıralaması Araştırmasına (SEGE 2011) göre İlimiz 32. sırada yer almıştır.
İl yeni olmakla birlikte, Merkez Bankası verilerine göre, 1915’te Karaman Milli Bankası Osmanlı Anonim Şirketi, 1925’te Karaman Çiftçi Bankası, 1927’de Ermenek Ahali Bankası adı altında bankaların kurulmuş olması ilimizin ekonomik geçmişinin eskiye dayanmış olduğunu göstermektedir.
İstanbul Sanayi Odası’nın ilk ve ikinci 500 sanayi kuruluşu anketinde Karaman ilinden 2016 yılında 3 firma yer almıştır. Bu firmaların ortak özellikleri Karaman ilinin en önemli sanayi kolunu oluşturan gıda imalatı sektöründe faaliyette bulunmakta olmalarıdır.
İç Ticaret
İlimizden diğer illere hububat, bakliyat, un, bulgur, bisküvi, gofret, çikolata, yem, canlı hayvan, taze et, sucuk, yün ve tiftik, sebze, meyve, kuru üzüm, peynir, yumurta, deri, iplik, konfeksiyon, halı, kömür, zirai aletler ve çeşitli makineler satılmaktadır.
Diğer illerden, tuhafiye, konfeksiyon, kösele, inşaat malzemesi, sigara, çay, alkollü içkiler, ilaç, gıda maddeleri, akaryakıt, oto ve oto yedek parçaları, sanayi hammaddesi ürünleri satın alınmaktadır.
Dış Ticaret
Karaman, tarihi ipek yollarının üzerinde bulunması ve mevcut potansiyeli ile ticari hayatın daima canlı kalabildiği bir il olmuştur. Özellikle son dönemlerde bu ekonomik potansiyel dış ticaret rakamlarına da yansımaktadır.
Bu anlamda, her türlü ihracat, ithalat, transit-aktarma vb. işlemleri yapmak üzere 03.03.1998 tarihinden bugüne Gümrük Müdürlüğü Organize Sanayi Bölgesinde faaliyetini sürdürmektedir.
Organize Sanayi Bölgesinde faal bulunan sanayi tesislerindeki mevcut istihdam yaklaşık 15.879 kişidir.
[KRSAG=https://www.topragizbiz.com/img/images/karaman-kalesi0a7bbb0260b62b8e.jpg][/KRSAG]
Karaman; yer altı şehirleri, mağaraları, doğal güzellikleri ve inanç merkezleri ile oldukça çekici turistik yerlere sahiptir. Anadolu'nun mucizevi doğal yapıları arasında bulunan İncesu Mağarası, Ermenek Vadisi, Meraspolis Mağarası ve Zeyve Pazarı mutlaka ziyaret edilmelidir. Karaman Kalesi, Çeşmeli Kilise ve Tartan Evi Karaman'ın köklü geçmişine ışık tutacak nitelikte tarihi yapılardır.
İncesu Mağarası
Taşkale Köyü’nün yakınlarında bulunan mağara yatay bir yapıya sahiptir. Özellikle damlataşı bakımından oldukça zengindir. Çok yağışlı dönemlerde küçük bir yeraltı nehrine dönüşmektedir. Karaman Merkez Taşkale Köyü sınırları içerisinde, Köy merkezine 9 kilometre uzaklıkta güney yönünde bulunan İncesu Mağarası’na özel araçlarla gidilebilmektedir. Miyosen dönemi kireç taşları arasında gelişen mağara sistemi, birbirinin devamı olan iki mağaradan oluşmuştur. Tamamıyla yatay olan mağaralar damlataş birikimi yönünden son derece zengindir. Yağışlı dönemlerde içlerinden küçük bir yer altı nehri akan sistemin iki mağarasından biri olan İncesu Mağarası, 1.356 metre uzunluğundadır. Türkiye’nin üçüncü büyük yer altı su mağarası olan İncesu Mağarası’nda ortalama ısı 11-12 derece arasındadır. Mağaranın girişi, bulunduğu tepenin eteklerinde küçük ve dik bir delik şeklindedir. Mağara yakınlarındaki diğer kaya sığınaklarının bulunduğu bölümlerde Roma dönemine ait yerleşim izleri bulunmaktadır.
Ermenek Vadisi
Göksu Nehri'nin en büyük kolu olan Ermenek Çayı'nın oluşturduğu Ermenek Vadisi,Karaman ve Mersin'in ortasında Orta Toros Dağları'nda, Taşeli Platosu'nun kuzeyinde bulunmaktadır. Vadinin kuzeybatısında Geyik Dağları, doğusunda ise Kızıldağ, Teke ve Hisar Dağları uzanıyor. Alanın jeolojik yapısı büyük ölçüde kireçtaşı ve mağaralardan oluşuyor. Bu derin vadide kireçtaşı yapısından dolayı pek çok mağara bulunmaktadır. Vadi, birçok yerli ve yabancı turistin ilgi odağıdır. Ermenek Vadisi zengin fauna ve florası ile de göz kamaştırıyor. Vadide 81 çeşit endemik bitki türü var. Bunlardan 16’sı sadece Ermenek Vadisi’ne özgü. Bu bitkilerden Isatis ermenekensis adını Ermenek’ten almıştır. Doğanın eşsiz bir armağanı olan vadi, kuş türleri açısından da oldukça zengin; kaya kartalı, yılan kartalı, gökdoğan gibi bölgeye özgü 10 kuş türü vadinin doğal yaşam statüsünü artırıyor. Kuş türleri dışında endemik bir memeli türü olan Kaya Yediuyuru da vadiye özgü nadide bir canlıdır.
Meraspolis Mağarası
Ermenek’in kuzeyindeki dağların altındaki kireç taşlarını yer altı sularını oyması ile meydana gelen mağaralardan biri olan Meraspolis Mağarası, şelaleyi andıran biçimde içinden su çıkması ile ünlüdür. Meraspolis Mağarası, dünyanın en büyük yeraltı suyunu bünyesinde taşımaktadır. Birçok bölme ve katlardan meydana gelen içinde küçüklü büyüklü sarkıt, dikit bulunan bu mağara, ilk çağlarda mesken, sığınak ve zindan olarak kullanılmıştır. Mağaraya iki yönden giriş vardır. Girişlerden biri ne zaman açıldığı belli olmayan ilkel bir giriştir. Mağaranın tabanında yer alan olan delikten mağaraya girilebilir fakat rehbersiz ve ışıksız inilmesi imkânsızdır. Mağaraya girildikten sonra çeşitli yönlere yollar vardır. Kuzeydoğudaki dehlizlere gidildiğinde yeraltı nehri görülmektedir. Diğer giriş, Başpınar Mahallesi’nde bulunan Cumma Mevkisi'nde kente su sağlamak için açılmış bir galeridir. 193 metre uzunluğundaki bu galerinin altında yer altı nehri bulunmaktadır. Bu nehir galeri deposuna 90 metre kala 200 metre yüksekliğinde bir yeraltı şelalesi oluşturmaktadır. Bu yer altı suyu kentin su ihtiyacını karşılayan doğal bir kaynaktır.
Karaman Kalesi
Yüzyıllar boyunca kullanılan medeniyetler tarafından onarım görmüş olan Karaman Kalesi en son Osmanlı İmparatorluğu tarafından 1465 yılında iç kale onarılmış ve kullanılmıştır. Kalede yapılan kazı çalışmaları sırasında ortaya çıkan bulgular kalenin 14. yüzyıla kadar uzanan bir tarihinin olduğunu kanıtlamaktadır. Bu çalışmalar sırasında elde edilen kalıntılar Karaman Müzesi’nde sergilenmektedir. Karaman Kalesi’nin yapımının 11. yüzyılın sonlarında 12. yüzyıl başlarında olduğu düşünülmektedir. Karaman Kalesi, iç içe üç surdan oluşmaktadır; bunlar Dış, Orta ve İç Kale adlarını almaktadır. İç Kale, höyük üzerinde yer alır ve sağlam olarak günümüze kadar ulaşabilmiştir. Höyüğün etrafını dolaşan orta kale surlarının bir bölümü de ayakta kalabilmiştir. İç Kale Bronz, Roma ve Bizans çağlarına ait izler taşıyan oldukça eski bir höyük üzerinde yer almaktadır.
Çeşmeli Kilise
Karaman merkez ilçede bulunan bu Ermeni kilisesi, kültür merkezi olarak kullanılmaktadır. Farklı yapıya sahip olan kilise Bizans dönemiyle tarihlendirilmiştir. Tarih boyunca kapatılma işlemleri görmüş olan kilisede, son yapılan yenileme çalışmaları ile freskolar gün yüzüne çıkartılmıştır. Çeşmeli Kilise diğer adı ile Surp Asvadzadzin Ermeni Kilisesi Karaman İl Merkezinde Tapucak Mahallesi'nde bulunur. Kilise, Karadağ'daki Binbir Kilise’de bulunan küçük bazilikaların bir örneği niteliğindedir. Bizans dönemine ait olan kilise, Cumhuriyet Dönemi'nden sonra 1980'li yıllara kadar cezaevi olarak kullanılmıştır. Son yıllarda Kültür ve Turizm Bakanlığı'na tahsis olmuş yapının restorasyonu 2007 yılında tamamlanmıştır. Restorasyon sonrası sergi, toplantı salonu, müzik dinletileri gibi sanatsal etkinlikler için kullanılmaya başlanmıştır. Kilise günümüzde ziyarete açıktır.
Zeyve Pazarı
Hem turistlerin hem de yerli halkın ilgi odağı olan Zeyve Pazarı, doğayla baş başa kalabileceğiniz bir motife sahiptir. Zeyve Pazarı özellikle yaz aylarında mesire yeri olarak kullanılmaktadır. Yaklaşık 500 yıllık bir tarihe sahip Zeyve Pazarı; Ermenek ilçesine bağlıdır. İlçeye 26 kilometre mesafede bulunan İkizçınar köyü ile Yayla Pazarı köylerini birleştiren dere üzerindeki ulu çınarlar, mesire yerleri, kaynak suları, su değirmenleri ve fırınları ile muhteşem doğal güzelliklere sahip bir bölgedir. Yaz ve sonbaharın ilk aylarında civardaki köylüler yetiştirdiği sebze ve meyvelerini pazar günleri kurdukları Zerve Pazarı’nda yerli ve yabancı turistlere sunarlar. Buna ek olarak yöreye has el sanatları ürünleri de bu pazarda satılmaktadır. Bölgeye Ermenek İlçesi'nden özel araçlarla ulaşılabilmektedir.
Karaman’a demir yolu ve kara yolu ile ulaşım mümkündür. İç Anadolu Bölgesi’ni Akdeniz Bölgesi’ne bağlayan transit geçiş yeri konumunda olan Karaman'a tüm bölgelerden otobüs seferleri düzenlemektedir. Otomobil ile seyahat edecekler için Karaman'ın il merkezine Ankara'dan 363 kilometre, İstanbul'dan 772 kilometre, Konya'dan 105, kilometre, Mersin'den 236 kilometre uzaklıktadır. Demir yolu tercih edecekler için İzmir, İstanbul ve Adana istikametinde Kurtalan'a kadar ulaşım imkânı bulunmaktadır. İl üzerinden Toros Ekspresi, Mavi Treni ve Posta Ekspresi geçmektedir.
[KRSAG=https://www.topragizbiz.com/img/images/calla234f612e3ac13ca8.jpg][/KRSAG]
Tarımsal üretimin fazla olması nedeniyle Karaman mutfağı genel anlamda tahıl ağırlıklıdır. Yöresel lezzet bakımından arabaşı çorbası, calla, gılan böreği, guymak, çullama, zülbiye, batırık, zerde, palize ve elma tatlısı yörenin kendine has yemekleridir.
Başyayla Kiraz Festivali (Başyayla / 29 Haziran)
Kiraz yetiştiriciliğinde Türkiye’nin birinci sırada olması ve Karaman’da da Başyayla ilçesi başta olmak üzere iklim ve toprağın üretime uygun olduğu bölgelerde kiraz yetiştiriciliğinin, çiftçilerin esas geçim kaynağını oluşturması kiraz festivali sayesinde vurgulanır.
Çiçek Hasat Etkinlikleri Kardelen Festivali (Sarıveliler / Haziran)
Karaman'ın Sarıveliler ilçesinde Kardelen, Karçiçeği, Sıklamen çiçeklerinin yetiştirilmesi, ihracatının geliştirilmesi amacıyla hasat şenlikleri düzenlenmektedir. Böylece nesiller boyu çiçek hasatının sürdürülmesi amaçlanmaktadır.
[PARSEHTML]Kaynak Topragizbiz.com[/PARSEHTML]
[KRSAG=https://www.topragizbiz.com/img/images/karamanad2083b4cbc25f04.jpg][/KRSAG]
Karaman, İç Anadolu Bölgesi'nde yer alan ildir. 1989 yılında Orta Anadolunun gelişmesi maksadıyla alınan kararla Konya ilinden ayrılarak il olmuştur. Karaman'ın Merkez İlçe, Ayrancı, Kazımkarabekir İlçelerinde akdeniz iklimine benzer karasal iklim, Ermenek, Başyayla, Sarıveliler İlçelerinde Akdeniz İklimi görülür. Bu nedenle Karaman'da yetiştirilen bitki türleri çeşitlilik göstermektedir. Batı ve kuzeyinde Konya, güneyinde Mersin, güneybatısında Antalya illeri ile çevrilidir.
Karaman, Anadolu'da Türkçenin Karamanoğlu Mehmet Bey tarafından resmî dil ilan edildiği yerdir.
Karaman ili nüfusu 253.279'dür. Bu nüfusun %80,65'i şehirlerde yaşamaktadır (2019 sonu). İlin yüzölçümü 8.678 km2'dir. İlde km2'ye 29 kişi düşmektedir. (Bu sayı merkez ilçede 48’dir.)
4 Şubat 2020 TÜİK verilerine göre merkez ilçeyle beraber 6 İlçe, 16 belediye, bu belediyelerde 126 mahalle ve ayrıca 759 köy vardır.
| Karaman Tarihi |
Karaman ve çevresinin M.Ö. 8000 yıllarında yerleşik iskana sahip olduğu ortaya konulmuştur. İl, Hititler zamanında bir askeri ve ticaret merkezi olmuş daha sonra Firigya ve Lidya'lıların egemenliğine geçmiş, M.Ö.322 de Yunan Kralı Perdikkos ve Filippos'un işgaline ve talanına uğramıştır.
Karamanoğulları Anadolu Selçuklu Devletinin zayıflamasından ve yıkılmasından sonra bağımsızlıklarını ilan edip Karamanoğlu Devletini kurmuşlardır. Karamanoğulları OĞUZ'ların SALUR boyuna mensuptur.
Şehir Klasik dönemlerde Larende olarak bilinir. 1256'da Karamanoğulları devletinin başkenti olan Larende, Cumhuriyetin ilanından sonra Konya iline bağlı olarak Karaman adını almıştır.
Karamanoğlu Mehmet bey Konya civarında Moğollarla yaptığı savaşı kazanarak Konya'yı moğol işgalinden kurtarmış ve Karamanoğlu Devletinin başkenti yapmıştır. O tarihlerde Anadolu Selçuklularının resmi dili Arapça, edebiyat dili Farsça idi. Yönetenlerle yönetilenler arasında dil konusunda büyük farklılıklar meydana gelmişti. Dil farkı büyük reaksiyonlar doğurdu. Hacı Bektaş Veli, Tapduk Emre, Yunus Emre, Aşık Paşa, Sarı Saltuk ve Karamanoğlu Mehmet Bey başta olmak üzere daha birçok kültür tarihinin büyük simaları Türk kültür ve medeniyetinin tahrip edilmekte ve yok edilmekte olduğunu görerek, siyasi ve kültürel taarruza geçmişlerdir. Karamanoğlu Mehmet Bey Türk Milliyetçilik tarihine altın harflerle yazılması gereken 13 Mayıs 1277 yılında yayınladığı bir fermanla Türkçe'nin zaferini sağlamıştır. Bu fermanla "Bu günden sonra hiç kimse sarayda, divanda, meclislerde ve seyranda Türk dilinden başka dil kullanmaya" diyerek Türkçe'den başka konuşulan ve yazılan dilleri yasaklamıştır.
Bugün Karaman halkının civar yerleşim bölgelerine nazaran daha düzgün bir lisan kullanmasını bu fermanda aramak lazımdır.
Karamanoğulları devletinin sınırları, en güçlü olduğu zamanlarda, Karaman, Konya, Sivas, Kayseri, Niğde, Adana, Antakya, Silifke, Anamur, Mut, Gülnar, Alanya, Gazipaşa, Antalya, Isparta, Beyşehir'e kadar uzanıyordu.
Karamanlılar kuvvetli düşmanlarının karşısında sarp yerlere bilhassa Toros dağlarına çekilerek korunurlar ve tehlike geçince tekrar İçel ve Larende (Karaman) tarafına geçerlerdi. Geçitler vasıtasıyla Konya'ya ulaşan ticaret kervan yollarını kontrol eden Karamanlılar, Ceneviz, Kıbrıs ve Malta tacirlerinden aldıkları vergiler ile mühim bir gelir temin ediyorlardı. Lamos, Silifke, Anamur, Manavgat gibi kendilerine ait limanlardan tahsil ettikleri gümrük resmi önemli gelirlerdendi. Karamanoğullarının Alaaddin Bey'den itibaren hedeflerinin gümüş sikkeleri görülmektedir.
Hıristiyan alemi tarafından kutsal sayılan ve antik şehir olarak bilinen Derbe kenti Avrupalı hıristiyan turistlerin dikkat ve ilgisini çekiyor. (Derbe Karaman'a bağlı Aşıran köyü yakınlarında yer alır) Hıristiyanların Hz. İsa Peygamber'den sonra kendilerine dini lider olarak bildikleri Michael Derbe'de yatmaktadır. Burayı ve Michael'in kabrini ziyaret edenler Hıristiyan inancına göre kendilerinin hacı oldukları edinilen bilgiler arasındadır.
Karaman 15 Haziran 1989 tarihinde Türkiye'nin 70. Vilayeti olmuştur
| Coğrafya |
İl toprakları, bozkır alanı içinde kaldığından bölgeye has bitki örtüsü step bitkileridir. Dağlık bölgelerde ağaç ve ağaççıklardan meydana gelen ormalar vardır. Ormanlar meşe, ardıç, karaçam, kızılçam, dişbudak ve akasya ağaçları ile kaplıdır.
Karaman’da tipik bir kara iklimi hüküm sürer. Kışları soğuk ve sert, yazları sıcak ve kurak geçer. Yüksek yaylalarda dağlık kesimlerde kara iklimi hüküm sürer. Göksu Çayının geçtiği düzlüklerde Akdeniz ikliminin özellikleri görülür. Sıcaklık kış aylarında -17°C’ye kadar düşer. Yaz aylarında ortalama sıcaklık 30°C’dir. Senelik yağış ortalaması 300-450 mm arasında değişir.
[KRSAG=https://www.topragizbiz.com/img/images/karaman-ilcelerie4dbe11835ede6db.jpg][/KRSAG]
- Karaman (il merkezi)
- Ayrancı
- Başyayla
- Ermenek
- Kazımkarabekir
- Sarıveliler
| Ekonomi |
Karaman tarıma dayalı sanayi sektöründe büyük bir gelişme göstermiştir. Ancak tam olarak sanayileşmeden söz edilemez. İlde büyük, orta ve küçük ölçekli sanayi işletmeleri bulunmaktadır.
Kalkınma Bakanlığı tarafından 2011 yılında güncellenen İllerin ve Bölgelerin Sosyo-Ekonomik Gelişmişlik Sıralaması Araştırmasına (SEGE 2011) göre İlimiz 32. sırada yer almıştır.
İl yeni olmakla birlikte, Merkez Bankası verilerine göre, 1915’te Karaman Milli Bankası Osmanlı Anonim Şirketi, 1925’te Karaman Çiftçi Bankası, 1927’de Ermenek Ahali Bankası adı altında bankaların kurulmuş olması ilimizin ekonomik geçmişinin eskiye dayanmış olduğunu göstermektedir.
İstanbul Sanayi Odası’nın ilk ve ikinci 500 sanayi kuruluşu anketinde Karaman ilinden 2016 yılında 3 firma yer almıştır. Bu firmaların ortak özellikleri Karaman ilinin en önemli sanayi kolunu oluşturan gıda imalatı sektöründe faaliyette bulunmakta olmalarıdır.
İç Ticaret
İlimizden diğer illere hububat, bakliyat, un, bulgur, bisküvi, gofret, çikolata, yem, canlı hayvan, taze et, sucuk, yün ve tiftik, sebze, meyve, kuru üzüm, peynir, yumurta, deri, iplik, konfeksiyon, halı, kömür, zirai aletler ve çeşitli makineler satılmaktadır.
Diğer illerden, tuhafiye, konfeksiyon, kösele, inşaat malzemesi, sigara, çay, alkollü içkiler, ilaç, gıda maddeleri, akaryakıt, oto ve oto yedek parçaları, sanayi hammaddesi ürünleri satın alınmaktadır.
Dış Ticaret
Karaman, tarihi ipek yollarının üzerinde bulunması ve mevcut potansiyeli ile ticari hayatın daima canlı kalabildiği bir il olmuştur. Özellikle son dönemlerde bu ekonomik potansiyel dış ticaret rakamlarına da yansımaktadır.
Bu anlamda, her türlü ihracat, ithalat, transit-aktarma vb. işlemleri yapmak üzere 03.03.1998 tarihinden bugüne Gümrük Müdürlüğü Organize Sanayi Bölgesinde faaliyetini sürdürmektedir.
Organize Sanayi Bölgesinde faal bulunan sanayi tesislerindeki mevcut istihdam yaklaşık 15.879 kişidir.
| Turizm |
Karaman; yer altı şehirleri, mağaraları, doğal güzellikleri ve inanç merkezleri ile oldukça çekici turistik yerlere sahiptir. Anadolu'nun mucizevi doğal yapıları arasında bulunan İncesu Mağarası, Ermenek Vadisi, Meraspolis Mağarası ve Zeyve Pazarı mutlaka ziyaret edilmelidir. Karaman Kalesi, Çeşmeli Kilise ve Tartan Evi Karaman'ın köklü geçmişine ışık tutacak nitelikte tarihi yapılardır.
İncesu Mağarası
Taşkale Köyü’nün yakınlarında bulunan mağara yatay bir yapıya sahiptir. Özellikle damlataşı bakımından oldukça zengindir. Çok yağışlı dönemlerde küçük bir yeraltı nehrine dönüşmektedir. Karaman Merkez Taşkale Köyü sınırları içerisinde, Köy merkezine 9 kilometre uzaklıkta güney yönünde bulunan İncesu Mağarası’na özel araçlarla gidilebilmektedir. Miyosen dönemi kireç taşları arasında gelişen mağara sistemi, birbirinin devamı olan iki mağaradan oluşmuştur. Tamamıyla yatay olan mağaralar damlataş birikimi yönünden son derece zengindir. Yağışlı dönemlerde içlerinden küçük bir yer altı nehri akan sistemin iki mağarasından biri olan İncesu Mağarası, 1.356 metre uzunluğundadır. Türkiye’nin üçüncü büyük yer altı su mağarası olan İncesu Mağarası’nda ortalama ısı 11-12 derece arasındadır. Mağaranın girişi, bulunduğu tepenin eteklerinde küçük ve dik bir delik şeklindedir. Mağara yakınlarındaki diğer kaya sığınaklarının bulunduğu bölümlerde Roma dönemine ait yerleşim izleri bulunmaktadır.
Ermenek Vadisi
Göksu Nehri'nin en büyük kolu olan Ermenek Çayı'nın oluşturduğu Ermenek Vadisi,Karaman ve Mersin'in ortasında Orta Toros Dağları'nda, Taşeli Platosu'nun kuzeyinde bulunmaktadır. Vadinin kuzeybatısında Geyik Dağları, doğusunda ise Kızıldağ, Teke ve Hisar Dağları uzanıyor. Alanın jeolojik yapısı büyük ölçüde kireçtaşı ve mağaralardan oluşuyor. Bu derin vadide kireçtaşı yapısından dolayı pek çok mağara bulunmaktadır. Vadi, birçok yerli ve yabancı turistin ilgi odağıdır. Ermenek Vadisi zengin fauna ve florası ile de göz kamaştırıyor. Vadide 81 çeşit endemik bitki türü var. Bunlardan 16’sı sadece Ermenek Vadisi’ne özgü. Bu bitkilerden Isatis ermenekensis adını Ermenek’ten almıştır. Doğanın eşsiz bir armağanı olan vadi, kuş türleri açısından da oldukça zengin; kaya kartalı, yılan kartalı, gökdoğan gibi bölgeye özgü 10 kuş türü vadinin doğal yaşam statüsünü artırıyor. Kuş türleri dışında endemik bir memeli türü olan Kaya Yediuyuru da vadiye özgü nadide bir canlıdır.
Meraspolis Mağarası
Ermenek’in kuzeyindeki dağların altındaki kireç taşlarını yer altı sularını oyması ile meydana gelen mağaralardan biri olan Meraspolis Mağarası, şelaleyi andıran biçimde içinden su çıkması ile ünlüdür. Meraspolis Mağarası, dünyanın en büyük yeraltı suyunu bünyesinde taşımaktadır. Birçok bölme ve katlardan meydana gelen içinde küçüklü büyüklü sarkıt, dikit bulunan bu mağara, ilk çağlarda mesken, sığınak ve zindan olarak kullanılmıştır. Mağaraya iki yönden giriş vardır. Girişlerden biri ne zaman açıldığı belli olmayan ilkel bir giriştir. Mağaranın tabanında yer alan olan delikten mağaraya girilebilir fakat rehbersiz ve ışıksız inilmesi imkânsızdır. Mağaraya girildikten sonra çeşitli yönlere yollar vardır. Kuzeydoğudaki dehlizlere gidildiğinde yeraltı nehri görülmektedir. Diğer giriş, Başpınar Mahallesi’nde bulunan Cumma Mevkisi'nde kente su sağlamak için açılmış bir galeridir. 193 metre uzunluğundaki bu galerinin altında yer altı nehri bulunmaktadır. Bu nehir galeri deposuna 90 metre kala 200 metre yüksekliğinde bir yeraltı şelalesi oluşturmaktadır. Bu yer altı suyu kentin su ihtiyacını karşılayan doğal bir kaynaktır.
Karaman Kalesi
Yüzyıllar boyunca kullanılan medeniyetler tarafından onarım görmüş olan Karaman Kalesi en son Osmanlı İmparatorluğu tarafından 1465 yılında iç kale onarılmış ve kullanılmıştır. Kalede yapılan kazı çalışmaları sırasında ortaya çıkan bulgular kalenin 14. yüzyıla kadar uzanan bir tarihinin olduğunu kanıtlamaktadır. Bu çalışmalar sırasında elde edilen kalıntılar Karaman Müzesi’nde sergilenmektedir. Karaman Kalesi’nin yapımının 11. yüzyılın sonlarında 12. yüzyıl başlarında olduğu düşünülmektedir. Karaman Kalesi, iç içe üç surdan oluşmaktadır; bunlar Dış, Orta ve İç Kale adlarını almaktadır. İç Kale, höyük üzerinde yer alır ve sağlam olarak günümüze kadar ulaşabilmiştir. Höyüğün etrafını dolaşan orta kale surlarının bir bölümü de ayakta kalabilmiştir. İç Kale Bronz, Roma ve Bizans çağlarına ait izler taşıyan oldukça eski bir höyük üzerinde yer almaktadır.
Çeşmeli Kilise
Karaman merkez ilçede bulunan bu Ermeni kilisesi, kültür merkezi olarak kullanılmaktadır. Farklı yapıya sahip olan kilise Bizans dönemiyle tarihlendirilmiştir. Tarih boyunca kapatılma işlemleri görmüş olan kilisede, son yapılan yenileme çalışmaları ile freskolar gün yüzüne çıkartılmıştır. Çeşmeli Kilise diğer adı ile Surp Asvadzadzin Ermeni Kilisesi Karaman İl Merkezinde Tapucak Mahallesi'nde bulunur. Kilise, Karadağ'daki Binbir Kilise’de bulunan küçük bazilikaların bir örneği niteliğindedir. Bizans dönemine ait olan kilise, Cumhuriyet Dönemi'nden sonra 1980'li yıllara kadar cezaevi olarak kullanılmıştır. Son yıllarda Kültür ve Turizm Bakanlığı'na tahsis olmuş yapının restorasyonu 2007 yılında tamamlanmıştır. Restorasyon sonrası sergi, toplantı salonu, müzik dinletileri gibi sanatsal etkinlikler için kullanılmaya başlanmıştır. Kilise günümüzde ziyarete açıktır.
Zeyve Pazarı
Hem turistlerin hem de yerli halkın ilgi odağı olan Zeyve Pazarı, doğayla baş başa kalabileceğiniz bir motife sahiptir. Zeyve Pazarı özellikle yaz aylarında mesire yeri olarak kullanılmaktadır. Yaklaşık 500 yıllık bir tarihe sahip Zeyve Pazarı; Ermenek ilçesine bağlıdır. İlçeye 26 kilometre mesafede bulunan İkizçınar köyü ile Yayla Pazarı köylerini birleştiren dere üzerindeki ulu çınarlar, mesire yerleri, kaynak suları, su değirmenleri ve fırınları ile muhteşem doğal güzelliklere sahip bir bölgedir. Yaz ve sonbaharın ilk aylarında civardaki köylüler yetiştirdiği sebze ve meyvelerini pazar günleri kurdukları Zerve Pazarı’nda yerli ve yabancı turistlere sunarlar. Buna ek olarak yöreye has el sanatları ürünleri de bu pazarda satılmaktadır. Bölgeye Ermenek İlçesi'nden özel araçlarla ulaşılabilmektedir.
| Tarihî yapılar |
- Karaman Kalesi
- Yunus Emre Camii ve Tekkesi
- Nuhpaşa Camii
- Hacı Beyler Camii (1356)
- Aktekke (Valide Sultan Camii)
- Arapzade Camii (1374)
- Çelebi Mescidi
- Dikbasan Camii (1493)
- Hatuniye Medresesi (1381)
- Ebul Fetih Camii (1247)
- Emir Musa Medresesi
- İbrahim Bey İmareti Medresesi (1432)
- Alaeddin Bey Kümbeti
- Manazan Mağaraları
| Ulaşım |
| Karaman Mutfağı |
Tarımsal üretimin fazla olması nedeniyle Karaman mutfağı genel anlamda tahıl ağırlıklıdır. Yöresel lezzet bakımından arabaşı çorbası, calla, gılan böreği, guymak, çullama, zülbiye, batırık, zerde, palize ve elma tatlısı yörenin kendine has yemekleridir.
| Karaman Festivalleri |
Kiraz yetiştiriciliğinde Türkiye’nin birinci sırada olması ve Karaman’da da Başyayla ilçesi başta olmak üzere iklim ve toprağın üretime uygun olduğu bölgelerde kiraz yetiştiriciliğinin, çiftçilerin esas geçim kaynağını oluşturması kiraz festivali sayesinde vurgulanır.
Çiçek Hasat Etkinlikleri Kardelen Festivali (Sarıveliler / Haziran)
Karaman'ın Sarıveliler ilçesinde Kardelen, Karçiçeği, Sıklamen çiçeklerinin yetiştirilmesi, ihracatının geliştirilmesi amacıyla hasat şenlikleri düzenlenmektedir. Böylece nesiller boyu çiçek hasatının sürdürülmesi amaçlanmaktadır.
[PARSEHTML]Kaynak Topragizbiz.com[/PARSEHTML]
