Anlamı:
Anlamı:
Birçok kimsenin ilgili olduğu bir olaydan, yalnızca bir kimsenin zarar veya ceza görmesi anlamında kullanılan bir deyimdir.
Hikayesi:
Hikayesi:
Kabak, hafifliği ve kolay işlenirliği sebebiyle önceleri çeşitli sıvıların saklandığı bir kap olarak kullanılırmış. Zevke göre üzerine işleme yapılır, süslenir, çeşitli ebatları yapılırmış. Eğer kişi varlıklı ise kabağın üzerine mücevher de işlenebilirmiş.
Bu işlemeler kabağın değerini arttırsa da onun değerini yasaklı dönemde içki içen insanlar daha iyi bilirmiş. Bu kabakları gizli taşımak gerekmektedir. Bunun da çeşitli yolları vardır. Tıpasıyla ağzını sıkıca kapatılan kabaklar ırmağa yatırılır, ağaç dalları arasına saklanır veya yer altındaki izbe meyhanelerde istiflenir. Küplerde de yıllanmış şaraplar sahibini beklemektedir.
Külhanbeyi meyhaneye girip hangi kabağın ipini bıçağıyla keserse o kabaktaki içkiyi bitirmek zorundadır. Meyhanenin gizli kapısında bir iki bekçi beklemektedir. Bekçileri atlatıp içeriye giren zabıtalar ayyaşları biraz hırpaladıktan sonra fıçıları kırmaya, küpleri devirmeye başlar. Bunları meyhanecinin başında paralarlar. Araya giren müşteriler de kabaktan nasibini alırlar ve kabak onların başında da patlar.
İçkili yerlerde kavga gürültü de eksik olmaz. Sarhoş yakınındaki kabağı alıp diğerine vurmak isteyecektir ama sarhoşlukla nereye vurduğunu bilmez. Onları ayırmak isteyen suçsuz müşterileriler de bu kavgadan nasibini alır. Dolayısıyla suçsuzun kafasına vurabilir. İşte bu durumlarda suçsuz olan “kabak benim başıma patladı” diye dert yanar.
Başka bir hikâye ise şöyledir. Adamın çok güze! bir bahçesi vardır. Her gün akşama kadar çalıştıktan sonra çardağın altına oturup çardağı saran asma kabaklarını seyrederken, aklına yanındaki bal kabaklarını da çardağa sarmak gelir. Bal kabakları çardakta çok güzel gelişir. Adam kocaman sarkan bal kabaklarını seyrederken bir fırtına çıkar ve koca kabak adamın başına düşer. Adam başını ovuştururken söylenir “kabak benim başıma patladı.”
