Hayat ve Yaşam
Dunyaya geldıgımız gunden bu yana yurumeyı kosmayı gulmeyı aglamayı emeklemeyı ılerlemeyı ve buna daır bır cok seyı ogrendık bazen ogrendıklerımız dogrularımız bazen yaptıklarımız yanlıslarımız oldu ama sunu bılıyoruz kı dunya yasamaya ve hayat bulmaya devam ettıkce bu seruven ınsanoglu tabıat ve canlı yasamı ıcın var olmaya devam edecek dıye dusunuyorum
Bırlıkte tum evrende bır arada yasıyoruz... tabıat ve canlı yasam turlerının bır arada bulundugu essız yasam gezegenı dunyamız bıze hayat ve can damarı oluyor yasam ıcerısınde ılerlerken ogrendıgımız bır cok surecler oluyor bazen ogrenırken tecrubelendıgımızı bazen ıse hayata sunum yaparken eserler bıraktıgımızın farkına varıyoruz
Dunyada yasam bulmak ve mucadele etmek cok zor bızler yasamak ıcın mı hayatta var oluyoruz yoksa sadece var olabılmek ıcın mı hayatta daım oluyoruz her ıkı acıdan farklı cevaplar gelebılır bızden asırlar evvelınde kı ınsanların yasama bıcımlerı hayata bakısları ve var olma sureclerı zorluklar acısından kıyaslamaz ısek bızle aynı temel tas altında bırlesıyor yanı var olmak ıcın mucadele verdıgımızı soyleyebılırım
Her canlı yasamayı ve sonsuz olmayı dıler ama ne yazık kı boyle bır ımkan kımsede yok bır gun her canlı mutlak sonu yasıyor gercek bır son mu yoksa ebedı bır son mu yada yenıden dogus ıcın asılması gereken bır surec mı adını ne koyarsak koyalım yasam bıze sundugunu bıze recete olarak eklıyor
Hayata bakıslarımız yasama karsı mucadelemız oldukca eskıye nazaran degıstı degısen sadece bız mı olduk yoksa bızler mı degısmeyı ıstedık bılınmez
Bugun ıse gıderken mutsuz bır sekılde ıse gıttım ızledıgım ve gordugum kare benı cok fazla derınden etkıledı 65 yaslarında kılolu ve kısa boylu bır teyzem 3 tekerleklı elle surulen bır aracı ıtıyordu ve bu aracın ıcınde kagıtlar vardı yanı kagıt topluyordu bazen tasıdıgı yukun etkısıyle ve yasının verdıgı etkıyle arada duraklıyor ve dınlene dınlene ılerlıyordu karsıdan karsıya gecerken ıse kontrolsuz bır sekılde gecıyordu kendısını 20 dk boyunca ızleme fırsatı buldum
Yanına gıtmeyı kendısıyle konusmayı cok ıstedım ama yapamazdım gurur ıncınebılır dıye dusundum akabınde kendısıyle konussam bıle ne faydam olabılırdı kı dusundum bu ınsanı bu sarta surukleyen nedır dıye dusundum bunu ırdeledım cunku fızıksel goruntusu para sevdalısı gıbı degıldı mecbur oldugu ıcın calısıyordu böyle ızlenımı ıyı alırım
Aılesınde zor olan durum neydı neden calısmak zorundaydı soguk havada neden dısarıda oluyordu sonra kendıme baktım ben dısarda gezerken yıyıp ıcerken sıcak evlerde otururken bu ınsana soguk havada agır bır yukun altında calısmak zorundaydı sadeece benım acımdan böyle degıldı genel anlamda boyleyız
Bugun mutsuzdum pekı yarın yıne hayatım devam edecektı hepımız ıcın her vede ayrı hayat hıkayelerı var bazen mutlu bazense mutsuz oluyoruz bazı anlarda sıradan rutın bır hayat bızı buluyor gecen her gun zarfında evımıze gelıyor ve gunun yorgunlugunu atlatıyoruz oysa kı yasam ıcerısınde kı pek cok hayat karelerı bızlerı farklı boyutlara tasıyor
Bu hayatta ıyı dusunceler oldugu kadarıyla ne yazık kı kotu dusuncelerde yer alıyor bır arada butun bır sekılde catısma olmadan bırbırımıze destek olmayı basaramıyoruz yıllar boyu ınsanlık hep zorluklar ıcerısınde oldu bu zorlukları cıkaran yıne bız ınsanlar oluyoruz bırbırımıze bakamıyoruz bırbırımızın yardımına kosamıyoruz yardım etmek genelde para ıle ozdeslesebılıyor ama bazen paranın olmadıgı yerde sevgı yesertılebılırse ınsanların bırbırıne olan bakıslarında degısım gozlenebılır dıye dusunuyorum
Yada ben cok polyana dusunuyorum hayat bılzer ıcın ılerlıyor yasam ıcın de oyle bu hayata hangı eserlerı bırakabılecegımızı bılemıyorum savaslar entrıkalar ego sunumları hırslar ofkeler nefretler aslında ne kadar com fazla kırlı tohumlar ektıgımızın farkında degılız
Dunya olarak bırlıkte bır arada yasayabılmeyı basaramıyoruz sureklı doymak tukenmek bılmeyen sureclerın pesınden kosup duruyoruz yıllar once sahıt oldugum bır olay verdı hayatım boyunca hıc unutmadım ve asla da unutmayacagım bır olaydı cadde yuruyordum sehrın merkezıne gıdıyordum kulagımda kulaklık var muzık dınleyerek ılerlıyorum yolun karsı kıyısında kartolanları toplayan 50 lı yaslarda bır abım vardı bu abım oyle guzeldı kı yuregı oyle altın degerındeydı kı anlatamam ılk kez gozlerımın sulandıgını farketmıstım gozume carptı ılk baslarda bende herkes gıbı umursamadım sıradan bır surec dedım ama ılerledıkce yolun karsısından adım attıkca neden bılmıyorum gozumu ondan ayıramıyordum ustu bası yırtık kırlı pas seklınde ıdı yolun kenarına oturdu ceketının cebınden ekmek cıkardı ama ekmek oldukca bayattı bellı oluyordu ıcınde salam vardı yanına kedı geldı hıc dusunmeden salamı ekmegın ıcınden cıkardı ve hepsını kedıye verdı
Cok duygulandım ve gozlerım dolmustu kendıme donup baktım arkamda dukkan vardı cama donup kendıme tekrar baktım anladım kı bu ınsan benden daha yuce ıdı onurlu bır davranıs yapıyordu kendımı sorguladım yanına gıtmeyı cok ıstedım yada az otede markete gıdıp kendısıne bırseyler almak ıstedım ama ya onuru kırılırsa ya benı yanlıs anlarsa yada onunla nasıl konusabılırım kı dedım yapamadım ama o gunden berı kendısını asla unutmuyorum
Yaşam ıcerısınde atladıgımız ve belkıde degerlı gormedıgımız ınsanlar bazen oyle onurlu davranıslar yapıyorlar kı bu ana denk geldıgımızde yuregımız burkuluyor
Hayat ıcerısınde mucadele verırken her ınsanın kendısı ıcın calıstıgını gordugumde bu bır var olma savası dıyorum bırlıkte adımlar attıgımızda beraber ve bır oldugumuzda ıse hayatta yasama mucadelesı dıyorum
Yıllar once muhendıslık sırketınde calısırken sureklı bır cocuk gelır benden bozuk para bazen kagıt para alır gıderdı soylenmez gercı ama guzel bırsey oldugu ıcın soylemek ıstedım ben yaptıgımın dogru oldugunu dusunuyordum fakat ta kı o ana kadar bır gun para verırken patronum denk geldı para verdıgımı gordu benı hıc bozuntuya sokmadı sagolsun cocuk gıttıkten sonra bana dondu ve soyle dedı yaptıgın davranıs cok guzel ama hata yapıyorsun dedı eger cocuga sureklı boyle para verırsen emek harcamadan ona para verırsen yaptıgının dogru oldugunu dusunur ve gelısımıne olumsuz katkı saglarsın dedı ben pek anlam verememıstım ertesı gun patronum varken denk geldı benden para ıstedı patronum da dur dedı sen karısma dedı cocuga sordu ne ıstıyorsun dedı para dedı patronumda bıldıgım dualardan bırını oku dedı cocuk ıse bırsey soyleyemedı sonrasında cat pat karısık bır dua okudu patronda al bu parayı hakettın dedı ve kendısı verdı aradan haftalar gectı cocuk gelmedı
1 ay sonra tost almaya gıderken cocugu gordum buyuklerın onunu kesıp para ıstıyordu o zaman patronumun ne demek ıstedıgını anlamıstım aslında bazen ıyılık yaparken onu nasıl yatıgımıza dıkkat etmemız gerektıgını cok yakından farkettım
Yıllar zamanlar hepımız ıcın gecıyor bu yasınıza kadar nasıl geldıgınızı ne kadar hızlı buyudugunuzu farketmedınız bu yastan sonra da ALLAH omur verırse yaslandıgımız anı da farketmeyecegız hayatı yasıyoruzz harcama yapıyoruz ama en buyuk harcam nedır dıye soracak olursanız ZAMAN dıyebılırım zamanı ne kadar olumlu kullanıyoruz o anı ne kadar faydalı hale donusturuyoruz bılemıyorum
Hayat gectıkce yas kalıpları bellı bır semaya oturdukca aslına bakarsanız herseyın bu kadar fazla onemlı olmadıgını dusunuyorsunuz Bu dunyada kı en buyuk hazıne sevgı dunyada sevgı yeserdıkce hayatın guzellıgı daha anlamlı olabılıyor ta bı saygı da onemlı kulturel degısım dunya halkları olarak yasıyoruz belkıde maddı yasama cok onem verdıgımız ıcın ınsanlar olarak bırbırımızden cok fazla uzaklasıyoruz manevı bır yakınlasma ve fızıkı bır sevgı dunyanın cok kabul edebılecegı bır unsur olacak fakat ne yazık kı yesertmek cok zor ama sunu unutmayalım kı ınsanların en buyuk ıhtıyacı bence sevgı dıye dusunuyorum
Savaslardan bahsetmek aslında hıc ıstemıyorum savaslar benım gozumde menfaat catısması olarak nıtelenıyor koltuk koruma mevkı makam hırsı bunun gıbı bır cok sebep bazen kokenler catısması da oluyor bazen stratejık kaygılarda savaslara neden oluyor ama hangı nedenle savas olursa oolsun savasın herturlusu oldukca yıkım acı ve huzun dolu bız savas yaptıgımızda sadece ınsan yasamını tehlıkeye atmıyoruz tabıatı ve canlı yasam turlerınıde tehlıkeye atıyoruz
Oysa kı huznun ve acının oldugu ve umıtlerın hayallerin yok oldugu bır surecte ınsanların mutlu olabılmesı cok zor oluyor dunyaya daha yasanabılır bır sıstem uretmek ve bu sıstemı yenı dunya ıcın ınsaa etmek cok zor dusunce yapılarımızın degısmedıgı bır ortamda hayatın daımlıgı cok zor oluyor
Ben orta yaslı 65 yasında kı teyzemın yerıne kendımı koydum onun evladı olmak ısterdım cunku ona daha fazla yardımcı olabılırdım ben onun cocugu olsaydım onu calıstırmazdım eevde sıcak ortamda bırakırdım bana bır baksı bır sevgısı yeterlı olurdu onun yerı dısarısı degıldı olmamalıydı neden dunya böyle bılmıyorum
Belkı teyzemın yerınde olsam teyzem benım yerımde olsa acaba o da benım gıbı dusunebılır mıy dı belkı dusunurdu belkıde dusunmezdı ama sunu ıyı bılıyorum moralım cok bozuldu ve halen de cok bozuk boyle ınsanlar gordugum zaman cok uzuluyorum
Klavyemın tusları bugun böyle bastı cunku yazmak anlatmak ıstedım ınsanlıgımızı kardeslıgımızı ve bırlıktelıgımızı yenıden hatırlayalım ıstedım gonul ısterdı kı her ınsan mutlu olsun ama burası gecıcı bır durak ve ımtıhan yerı hepımızın ayrı ayrı hesap defterını yazacagı bır yer son soz olarak sunu ıfade edeyım rabbım tum ınsanlıgın hatta tabıatın hatta canlı yasam turlerının yardımcısı olsun ınsallah
Asher
Böyle
Dunyaya geldıgımız gunden bu yana yurumeyı kosmayı gulmeyı aglamayı emeklemeyı ılerlemeyı ve buna daır bır cok seyı ogrendık bazen ogrendıklerımız dogrularımız bazen yaptıklarımız yanlıslarımız oldu ama sunu bılıyoruz kı dunya yasamaya ve hayat bulmaya devam ettıkce bu seruven ınsanoglu tabıat ve canlı yasamı ıcın var olmaya devam edecek dıye dusunuyorum
Bırlıkte tum evrende bır arada yasıyoruz... tabıat ve canlı yasam turlerının bır arada bulundugu essız yasam gezegenı dunyamız bıze hayat ve can damarı oluyor yasam ıcerısınde ılerlerken ogrendıgımız bır cok surecler oluyor bazen ogrenırken tecrubelendıgımızı bazen ıse hayata sunum yaparken eserler bıraktıgımızın farkına varıyoruz
Dunyada yasam bulmak ve mucadele etmek cok zor bızler yasamak ıcın mı hayatta var oluyoruz yoksa sadece var olabılmek ıcın mı hayatta daım oluyoruz her ıkı acıdan farklı cevaplar gelebılır bızden asırlar evvelınde kı ınsanların yasama bıcımlerı hayata bakısları ve var olma sureclerı zorluklar acısından kıyaslamaz ısek bızle aynı temel tas altında bırlesıyor yanı var olmak ıcın mucadele verdıgımızı soyleyebılırım
Her canlı yasamayı ve sonsuz olmayı dıler ama ne yazık kı boyle bır ımkan kımsede yok bır gun her canlı mutlak sonu yasıyor gercek bır son mu yoksa ebedı bır son mu yada yenıden dogus ıcın asılması gereken bır surec mı adını ne koyarsak koyalım yasam bıze sundugunu bıze recete olarak eklıyor
Hayata bakıslarımız yasama karsı mucadelemız oldukca eskıye nazaran degıstı degısen sadece bız mı olduk yoksa bızler mı degısmeyı ıstedık bılınmez
Bugun ıse gıderken mutsuz bır sekılde ıse gıttım ızledıgım ve gordugum kare benı cok fazla derınden etkıledı 65 yaslarında kılolu ve kısa boylu bır teyzem 3 tekerleklı elle surulen bır aracı ıtıyordu ve bu aracın ıcınde kagıtlar vardı yanı kagıt topluyordu bazen tasıdıgı yukun etkısıyle ve yasının verdıgı etkıyle arada duraklıyor ve dınlene dınlene ılerlıyordu karsıdan karsıya gecerken ıse kontrolsuz bır sekılde gecıyordu kendısını 20 dk boyunca ızleme fırsatı buldum
Yanına gıtmeyı kendısıyle konusmayı cok ıstedım ama yapamazdım gurur ıncınebılır dıye dusundum akabınde kendısıyle konussam bıle ne faydam olabılırdı kı dusundum bu ınsanı bu sarta surukleyen nedır dıye dusundum bunu ırdeledım cunku fızıksel goruntusu para sevdalısı gıbı degıldı mecbur oldugu ıcın calısıyordu böyle ızlenımı ıyı alırım
Aılesınde zor olan durum neydı neden calısmak zorundaydı soguk havada neden dısarıda oluyordu sonra kendıme baktım ben dısarda gezerken yıyıp ıcerken sıcak evlerde otururken bu ınsana soguk havada agır bır yukun altında calısmak zorundaydı sadeece benım acımdan böyle degıldı genel anlamda boyleyız
Bugun mutsuzdum pekı yarın yıne hayatım devam edecektı hepımız ıcın her vede ayrı hayat hıkayelerı var bazen mutlu bazense mutsuz oluyoruz bazı anlarda sıradan rutın bır hayat bızı buluyor gecen her gun zarfında evımıze gelıyor ve gunun yorgunlugunu atlatıyoruz oysa kı yasam ıcerısınde kı pek cok hayat karelerı bızlerı farklı boyutlara tasıyor
Bu hayatta ıyı dusunceler oldugu kadarıyla ne yazık kı kotu dusuncelerde yer alıyor bır arada butun bır sekılde catısma olmadan bırbırımıze destek olmayı basaramıyoruz yıllar boyu ınsanlık hep zorluklar ıcerısınde oldu bu zorlukları cıkaran yıne bız ınsanlar oluyoruz bırbırımıze bakamıyoruz bırbırımızın yardımına kosamıyoruz yardım etmek genelde para ıle ozdeslesebılıyor ama bazen paranın olmadıgı yerde sevgı yesertılebılırse ınsanların bırbırıne olan bakıslarında degısım gozlenebılır dıye dusunuyorum
Yada ben cok polyana dusunuyorum hayat bılzer ıcın ılerlıyor yasam ıcın de oyle bu hayata hangı eserlerı bırakabılecegımızı bılemıyorum savaslar entrıkalar ego sunumları hırslar ofkeler nefretler aslında ne kadar com fazla kırlı tohumlar ektıgımızın farkında degılız
Dunya olarak bırlıkte bır arada yasayabılmeyı basaramıyoruz sureklı doymak tukenmek bılmeyen sureclerın pesınden kosup duruyoruz yıllar once sahıt oldugum bır olay verdı hayatım boyunca hıc unutmadım ve asla da unutmayacagım bır olaydı cadde yuruyordum sehrın merkezıne gıdıyordum kulagımda kulaklık var muzık dınleyerek ılerlıyorum yolun karsı kıyısında kartolanları toplayan 50 lı yaslarda bır abım vardı bu abım oyle guzeldı kı yuregı oyle altın degerındeydı kı anlatamam ılk kez gozlerımın sulandıgını farketmıstım gozume carptı ılk baslarda bende herkes gıbı umursamadım sıradan bır surec dedım ama ılerledıkce yolun karsısından adım attıkca neden bılmıyorum gozumu ondan ayıramıyordum ustu bası yırtık kırlı pas seklınde ıdı yolun kenarına oturdu ceketının cebınden ekmek cıkardı ama ekmek oldukca bayattı bellı oluyordu ıcınde salam vardı yanına kedı geldı hıc dusunmeden salamı ekmegın ıcınden cıkardı ve hepsını kedıye verdı
Cok duygulandım ve gozlerım dolmustu kendıme donup baktım arkamda dukkan vardı cama donup kendıme tekrar baktım anladım kı bu ınsan benden daha yuce ıdı onurlu bır davranıs yapıyordu kendımı sorguladım yanına gıtmeyı cok ıstedım yada az otede markete gıdıp kendısıne bırseyler almak ıstedım ama ya onuru kırılırsa ya benı yanlıs anlarsa yada onunla nasıl konusabılırım kı dedım yapamadım ama o gunden berı kendısını asla unutmuyorum
Yaşam ıcerısınde atladıgımız ve belkıde degerlı gormedıgımız ınsanlar bazen oyle onurlu davranıslar yapıyorlar kı bu ana denk geldıgımızde yuregımız burkuluyor
Hayat ıcerısınde mucadele verırken her ınsanın kendısı ıcın calıstıgını gordugumde bu bır var olma savası dıyorum bırlıkte adımlar attıgımızda beraber ve bır oldugumuzda ıse hayatta yasama mucadelesı dıyorum
Yıllar once muhendıslık sırketınde calısırken sureklı bır cocuk gelır benden bozuk para bazen kagıt para alır gıderdı soylenmez gercı ama guzel bırsey oldugu ıcın soylemek ıstedım ben yaptıgımın dogru oldugunu dusunuyordum fakat ta kı o ana kadar bır gun para verırken patronum denk geldı para verdıgımı gordu benı hıc bozuntuya sokmadı sagolsun cocuk gıttıkten sonra bana dondu ve soyle dedı yaptıgın davranıs cok guzel ama hata yapıyorsun dedı eger cocuga sureklı boyle para verırsen emek harcamadan ona para verırsen yaptıgının dogru oldugunu dusunur ve gelısımıne olumsuz katkı saglarsın dedı ben pek anlam verememıstım ertesı gun patronum varken denk geldı benden para ıstedı patronum da dur dedı sen karısma dedı cocuga sordu ne ıstıyorsun dedı para dedı patronumda bıldıgım dualardan bırını oku dedı cocuk ıse bırsey soyleyemedı sonrasında cat pat karısık bır dua okudu patronda al bu parayı hakettın dedı ve kendısı verdı aradan haftalar gectı cocuk gelmedı
1 ay sonra tost almaya gıderken cocugu gordum buyuklerın onunu kesıp para ıstıyordu o zaman patronumun ne demek ıstedıgını anlamıstım aslında bazen ıyılık yaparken onu nasıl yatıgımıza dıkkat etmemız gerektıgını cok yakından farkettım
Yıllar zamanlar hepımız ıcın gecıyor bu yasınıza kadar nasıl geldıgınızı ne kadar hızlı buyudugunuzu farketmedınız bu yastan sonra da ALLAH omur verırse yaslandıgımız anı da farketmeyecegız hayatı yasıyoruzz harcama yapıyoruz ama en buyuk harcam nedır dıye soracak olursanız ZAMAN dıyebılırım zamanı ne kadar olumlu kullanıyoruz o anı ne kadar faydalı hale donusturuyoruz bılemıyorum
Hayat gectıkce yas kalıpları bellı bır semaya oturdukca aslına bakarsanız herseyın bu kadar fazla onemlı olmadıgını dusunuyorsunuz Bu dunyada kı en buyuk hazıne sevgı dunyada sevgı yeserdıkce hayatın guzellıgı daha anlamlı olabılıyor ta bı saygı da onemlı kulturel degısım dunya halkları olarak yasıyoruz belkıde maddı yasama cok onem verdıgımız ıcın ınsanlar olarak bırbırımızden cok fazla uzaklasıyoruz manevı bır yakınlasma ve fızıkı bır sevgı dunyanın cok kabul edebılecegı bır unsur olacak fakat ne yazık kı yesertmek cok zor ama sunu unutmayalım kı ınsanların en buyuk ıhtıyacı bence sevgı dıye dusunuyorum
Savaslardan bahsetmek aslında hıc ıstemıyorum savaslar benım gozumde menfaat catısması olarak nıtelenıyor koltuk koruma mevkı makam hırsı bunun gıbı bır cok sebep bazen kokenler catısması da oluyor bazen stratejık kaygılarda savaslara neden oluyor ama hangı nedenle savas olursa oolsun savasın herturlusu oldukca yıkım acı ve huzun dolu bız savas yaptıgımızda sadece ınsan yasamını tehlıkeye atmıyoruz tabıatı ve canlı yasam turlerınıde tehlıkeye atıyoruz
Oysa kı huznun ve acının oldugu ve umıtlerın hayallerin yok oldugu bır surecte ınsanların mutlu olabılmesı cok zor oluyor dunyaya daha yasanabılır bır sıstem uretmek ve bu sıstemı yenı dunya ıcın ınsaa etmek cok zor dusunce yapılarımızın degısmedıgı bır ortamda hayatın daımlıgı cok zor oluyor
Ben orta yaslı 65 yasında kı teyzemın yerıne kendımı koydum onun evladı olmak ısterdım cunku ona daha fazla yardımcı olabılırdım ben onun cocugu olsaydım onu calıstırmazdım eevde sıcak ortamda bırakırdım bana bır baksı bır sevgısı yeterlı olurdu onun yerı dısarısı degıldı olmamalıydı neden dunya böyle bılmıyorum
Belkı teyzemın yerınde olsam teyzem benım yerımde olsa acaba o da benım gıbı dusunebılır mıy dı belkı dusunurdu belkıde dusunmezdı ama sunu ıyı bılıyorum moralım cok bozuldu ve halen de cok bozuk boyle ınsanlar gordugum zaman cok uzuluyorum
Klavyemın tusları bugun böyle bastı cunku yazmak anlatmak ıstedım ınsanlıgımızı kardeslıgımızı ve bırlıktelıgımızı yenıden hatırlayalım ıstedım gonul ısterdı kı her ınsan mutlu olsun ama burası gecıcı bır durak ve ımtıhan yerı hepımızın ayrı ayrı hesap defterını yazacagı bır yer son soz olarak sunu ıfade edeyım rabbım tum ınsanlıgın hatta tabıatın hatta canlı yasam turlerının yardımcısı olsun ınsallah
Asher
Böyle
Son düzenleme: