Gökkuşaği

[Ahmet]

GÖKKUŞAĞI

Dünyanın Bütün Renkleri Bir Araya Toplanmışlar ve Hangi Rengin En Önemli En Özel Olduğunu Tartışmaya Başlamışlar:

Yeşil söze başlamış: Elbette ben en önemli rengim. Ben yaşamın ve umudun rengiyim! Çimenler, yapraklar, ağaçlar için seçilmişim. Yeryüzüne şöyle bir bakın, her taraf benim rengimle kaplı...


Mavi oradan atılmış: Sen sadece yeryüzünün rengisin, ya ben? Ben hem denizin hem gökyüzünün rengiyim. Gökyüzündeki mavi insanlara huzur verir ve huzur olmadan da siz hiçbir şey yapamazsınız!


Sarı söze karışmış: Siz dalga mı geçtiğinizi sanıyorsunuz? Ben güneşin rengiyim, bu dünyaya sıcaklık verenim. Ben olmasan hepiniz soğuktan donardınız!...


Turuncu onun sözünü kesmiş: Ya ben?? Ben direncin ve sağlığın rengiyim. İnsanın yaşaması için gerekli vitaminler benim rengimde bulunur. Portakalı, havucu düşünün. Pek ortalarda görünmeyebilirim ama güneş doğarken ve batarken gökyüzüne o güzelim rengi veren benim unutmayın!..


Kırmızı dayanamayıp söze almış: Ben hepinizden üstünüm!! Ben kan rengindeyim!! Kan olmadan yaşam olur mu? Hem ben cesaret ve tehlikenin rengiyim!! Savaş ve ateş rengindeyim!! Aşk ve tutku benimledir!!! Bensiz bu dünya bomboş kalırdı!..


Mor ayağa kalkmış: Hepinizden üstün olan benim! Ben gücün ve asaletin rengiyim. Bütün liderler ve krallar beni seçmişler. Otorite ve bilgeliğin rengi benim. İnsanlar beni sorgulamaz. Onun yerine dinler ve itaat ederler.


Tüm renkler kavga etmeye başladılar. Her biri ötekisini itip kakıyor "En büyük benim" diyordu... Bir anda şimşekler çaktı ve yağmur damlacıkları gökten düşmeye başladı... Tüm renkler neye uğradıklarını şaşırdı korkuyla birbirlerine sarıldılar... Ve yağmurun sesi duyuldu:

"Bu kavganızın anlamı ne bu üstünlük çabanız neden? Siz bilmiyor musunuz ki her biriniz farklı bir görev için yağdığında siz birleşip bir renk cümbüşü durumunda gökyüzünden yaratıldınız birbirinizden farklısınız ve her biriniz kendinize özelsiniz... Şimdi el ele tutuşun ve bana gelin..."

Renkler bunun üzerine kendilerinden çok utandılar... El ele tutuşup birlikte gökyüzüne havalandılar ve bir yay biçimini aldılar. Yağmur onlara "Bundan böyle" dedi. "Her yağmur yeryüzüne uzanacaksınız ve insanlar sizi gördükçe huzur duyacaklar güç bulacaklar... İnsanlara yarınlar için umut olacaksınız... Gökyüzünü bir kuşak gibi saracaksınız ve size gökkuşağı diyecekler anlaştık mı?"