Çocuğunuz için en önemli şey nedir sizce? Onları çeşitli özel derslere ya da spor antrenmanlarına getirip götürmeniz mi yoksa okuldan sonra onları yüzünüzde bir gülümsemeyle ve sarılarak karşılamanız mı? Eğer cevabınız ikincisiyse, doğru cevabı buldunuz demektir.
Çünkü şimdiye kadarki öğretmenlik deneyimim ve her Anneler Günü’nde aynı ödevi vermem, bu konuda beni hep aynı cevaba götürdü. Şöyle ki; her Anneler Günü’nde öğrencilerimden bana anne olmakla ilgili tavsiyelerde bulunmalarını isterim. Onlar da annelerinin -ya da onlara bakan kişinin- kendileri için ya da kendileriyle birlikte yaptıkları ve onları çok mutlu eden ya da sevildiklerini hissettiren şeyleri düşünmeye başlarlar.
Öğrenciler daha önce hiç olmadığı kadar uzun bir süre boyunca yoğun bir şekilde kendilerini yazmaya vermişken sınıf tamamen sessizliğe bürünür. Hatırladıkları mutlu deneyimleri ve anları düşündükçe genellikle yüzlerinde bir gülümseme belirir. Onların cevaplarını okuduktan sonra dile getirdikleri bütün fikirleri listeme eklerim. Şaşırtıcı bir şekilde cevapların çoğu aynıdır. Yıllar geçtikçe, öğretmenlik yaptığım her ülkeden ya da her demografik kesimden öğrencinin hep aynı şeyleri söylediğini ve hep aynı mesajı verdiğini fark ettim: Onlar için en önemli olan ve en çok hatırladıkları, annelerinin yaptığı küçük şeylerdi.
Bugün annelerin çoğu, çocuklarını bir özel dersten diğerine oradan da spor antrenmanına getirip götürme yarışına girmediği sürece iyi anne olmadığını düşünüyor. Çocuklarına, kendi sahip olamadıkları bütün fırsatların hepsini vermek istediğini söyleyen annelerle karşılaştım. Bu düşünce anneyi biraz rahatlatsa da kendini fazla yoğun, stresli ve yorgun hisseden çocuk üzerinde aynı etkiyi yaratmıyor maalesef.
Bu konu hakkında öğrencilerimle sayısız kez konuştuktan sonra çocukların bugün çok fazla aktiviteye dahil edildiği ve bu yüzden hem kendileriyle hem de aileleriyle çok daha az ilişki kurabildikleri gerçeği benim için çok netleşti.
Buna ek olarak öğrencilerim “sadece oyun” için çok daha fazla zamanlarının olmasını gerçekten çok fazla istediklerini söylediler. Elbette pek çok çocuk okul dışı aktivitelerden keyif alıyor, ama dediklerine göre her şeyi yapmalarının sağlanmasına hiç gerek yok. En çok zevk aldıkları ve onları en derinden mutlu eden her şey, annelerinin onlar için ya da onlarla birlikteyken yaptıkları basit şeylerde gizli.
İşte, dünyanın her yerinden öğrencilerin anneleri hakkında en çok hatırladıkları ve sevdikleri 10 şey:
- Akşam odama gel, beni yatır ve bana bir şarkı söyle. Bana kendi küçüklüğünle ilgili hikayeler de anlat.
- Bana sarıl ve öp. Benimle otur ve benimle konuş.
- Benimle etrafta kardeşlerim yokken sadece bana özel zaman geçir.
- Bana besleyici yemekler ver ki sağlıklı bir şekilde büyüyebileyim.
- Akşam yemeğinde birlikte hafta sonu neler yapabileceğimiz hakkında konuş.
- Akşamları benimle herhangi bir konu hakkında konuş: Sevgi, okul, aile, ne olursa.
- Dışarıda bol bol oyun oynamama izin ver.
- Bir battaniyenin altına kıvrılıp en sevdiğimiz TV programını birlikte seyredelim.
- Beni eğit, sınırlar koy. Bu, bana önem verdiğini ve değer verdiğini hissetmemi sağlıyor.
- Masama ya da öğle yemeği çantama özel mesajlar bırak.