Cezayir'de Tören

[Ahmet]

Kapadım perdeleri kayboldu Duvarları saran ayışığı ve magrip sokakları Yeşil damarlarında som mermerin Seyyit Yusuf'u Arayan ilk kanlı boğa Kayboldu Endülüs kumsalları kolera veba Zafer kuşunun kanatlarına beyaz Ürperen eteklerini vurarak geçen Bab-el-oued ölüleri Kayboldu Sahra'da kızıl bir ırmakla işleyen yazın Değirmeni sanki birden durdu Sanki bir ölü zaman sanki bitmez tükenmez top seslerinden Sonra gelen sağır gökyüzü Geniş sömürge yatağında uzun Bir uçuş düşü gören kaptanın tüm motorları Havadayken durdu sanki Anısız bir çöle karışıp gitti Kahkahanın küçük dereleri ve sevdiğinin Ada camaşırlarını yıkayan kızın Türküsünün sarışın ve tüylü ağzı Kapandı Bütün yolculukları unuttum birden bir kaçağın Garlardan alanlardan limanlardan topladığı Biraz kurumla kararmış ve yeni sevinçlerin gümüşleriyle Parlatılmış anılarını unuttum Unuttum birden arduvaz trenleri deniz manastırlarını Donmuş votka ırmağını gece güneşi kulelerini portakal Çicekleriyle donanmış kentlerin şimdi kupkuru Dallarına kırlangıçlar gibi tüneyen Geçmişini tutsağın Unuttum Son bir şey direniyordu ama silindi Ormandan savandan çölden dağlardan Pencereme bakan bir çocuk yüzü Sırtında bir regal ve ayağında Ermiş Sylvestre'in keten çarıklarından Koca Afrikanin yüreğine dalan Lacivert çuha şandaylı keşişin Tozlu ve yıllar süren bir ayın için iğdiş ettiği O esmer çocuğun yüzu de Silindi Artık törene başlıyabiliriz

Onat Kutlar