BaRoN
Yönetici
- Katılım
- 2 Haz 2019
- Mesajlar
- 3,417
- Tepkime puanı
- 6,365
- Puanları
- 113
- Yaş
- 48
- Konum
- istanbul
- Cinsiyet
- Erkek
Dünyanın en büyük nükleer faciasına sahne olan Çernobil Nükleer Santrali'ndeki patlamanın üzerinden 34 yıl geçti. O dönem Sovyetler Birliği'ne bağlı olan Ukrayna'nın başkenti Kiev'e 110 kilometre uzaklıktaki santralde 26 Nisan 1986’da meydana gelen kazanın sonuçları günümüzde de etkisini gösteriyor. Patlamadan etkilenenler, o gün yaşadıklarını anlattı.
Çernobil faciasında patlamanın yaşandığı 4'üncü reaktör binasının radyasyon yayma riski devam ediyor. Santralin 2065 yılına kadar devam eden çalışmalarla tamamen ortadan kaldırılması bekleniyor. Uluslararası Çernobil-Fukuşima Birliği Başkanı Valeriy Makarenko, patlamayla ilgili yaşadıklarını aktardı.
Trajedinin meydana geldiği dönemde gazeteci olarak çalışan Makarenko, patlamanın ardından bölgeye girişlerin kapatıldığını belirterek, “Gazetecilerin bölgeye girmesine izin verilmiyordu. Buna cesaret eden de yoktu. Çünkü KGB (SSCB Devlet Güvenlik Komitesi) başımıza bela olabilirdi.” dedi.
Helikopterle kaza yerine gittiğini anlatan Makarenko, "Tanıdıklar aracılığıyla helikopterle kaza yerine ulaştım. Yetkili birisiyle ilk röportajımı yaptım. Böylelikle bilgi akışı sağlandı. Yoksa halk, Batı radyo kanallarından bilgi almaya çalışıyordu. Çok aşağılayıcı bir durum." dedi ve ekledi: “Kazanın boyutu gizlenmeseydi sonuç çok farklı olurdu, hasta olan ve ölen kesinlikle daha az olurdu.”
Çernobil kazasından yaklaşık 2 milyon 600 bin kişi etkilendi. Çok sayıda hasta ve ölünün kayıtlara geçtiğini aktaran Makarenko, “Fakat birçoğunun ölüm nedeni kalp krizi olarak kayıtlara geçiyordu. Bütün bunlar SSCB'nin dağılmasıyla ortaya çıktı.” bilgisini paylaştı
Santralin inşasına 1970 yılında başlandığını ve ilk reaktör ünitesinin 1977 yılında faaliyete girdiğini dile getiren Çernobil-Fukuşima Birliği Başkanı, nükleer santralinin tasarımında hataların olduğuna dikkat çekti. Makarenko, “SSCB’deki uzmanların birçoğu santralin bu bölgede inşa edilmesine karşı çıkmıştı. Dönemin SSCB Bilimler Akademisi Başkanı’nın da santralin inşasına izin veren belgeye imza atmamıştı.” ifadelerini kullandı.
Çernobil Nükleer Santrali'nde 1986'da mühendis olarak çalışan Boris Katyuşin de, “Kaza yerine geldiğimizde durumun çok ciddi olduğunu anladık. Fakat olay yerinde bir kargaşa vardı ve kimse ne yapacağını bilmiyordu.” ifadesini kullandı. Patlamanın 4'üncü reaktör binasında meydana geldiğini hatırlatan Katyuşin, “Geriye kalan 3 bloğun kurtarılması gerekiyordu. Herkes bunun üzerine çalışıyordu. Eğer tüm bloklar aynı anda patlasaydı, çok vahim durumla karşı karşıya kalırdık.” dedi
Çernobil faciasında patlamanın yaşandığı 4'üncü reaktör binasının radyasyon yayma riski devam ediyor. Santralin 2065 yılına kadar devam eden çalışmalarla tamamen ortadan kaldırılması bekleniyor. Uluslararası Çernobil-Fukuşima Birliği Başkanı Valeriy Makarenko, patlamayla ilgili yaşadıklarını aktardı.
Trajedinin meydana geldiği dönemde gazeteci olarak çalışan Makarenko, patlamanın ardından bölgeye girişlerin kapatıldığını belirterek, “Gazetecilerin bölgeye girmesine izin verilmiyordu. Buna cesaret eden de yoktu. Çünkü KGB (SSCB Devlet Güvenlik Komitesi) başımıza bela olabilirdi.” dedi.
| Çernobil faciası 34. yılına girdi |
Helikopterle kaza yerine gittiğini anlatan Makarenko, "Tanıdıklar aracılığıyla helikopterle kaza yerine ulaştım. Yetkili birisiyle ilk röportajımı yaptım. Böylelikle bilgi akışı sağlandı. Yoksa halk, Batı radyo kanallarından bilgi almaya çalışıyordu. Çok aşağılayıcı bir durum." dedi ve ekledi: “Kazanın boyutu gizlenmeseydi sonuç çok farklı olurdu, hasta olan ve ölen kesinlikle daha az olurdu.”
Çernobil kazasından yaklaşık 2 milyon 600 bin kişi etkilendi. Çok sayıda hasta ve ölünün kayıtlara geçtiğini aktaran Makarenko, “Fakat birçoğunun ölüm nedeni kalp krizi olarak kayıtlara geçiyordu. Bütün bunlar SSCB'nin dağılmasıyla ortaya çıktı.” bilgisini paylaştı
| Patlamayı yaşayanlara göre, kazanın boyutu gizlenmeseydi hastalanan ve ölen daha az olacaktı |
Santralin inşasına 1970 yılında başlandığını ve ilk reaktör ünitesinin 1977 yılında faaliyete girdiğini dile getiren Çernobil-Fukuşima Birliği Başkanı, nükleer santralinin tasarımında hataların olduğuna dikkat çekti. Makarenko, “SSCB’deki uzmanların birçoğu santralin bu bölgede inşa edilmesine karşı çıkmıştı. Dönemin SSCB Bilimler Akademisi Başkanı’nın da santralin inşasına izin veren belgeye imza atmamıştı.” ifadelerini kullandı.
Çernobil Nükleer Santrali'nde 1986'da mühendis olarak çalışan Boris Katyuşin de, “Kaza yerine geldiğimizde durumun çok ciddi olduğunu anladık. Fakat olay yerinde bir kargaşa vardı ve kimse ne yapacağını bilmiyordu.” ifadesini kullandı. Patlamanın 4'üncü reaktör binasında meydana geldiğini hatırlatan Katyuşin, “Geriye kalan 3 bloğun kurtarılması gerekiyordu. Herkes bunun üzerine çalışıyordu. Eğer tüm bloklar aynı anda patlasaydı, çok vahim durumla karşı karşıya kalırdık.” dedi