- Katılım
- 19 Ağu 2017
- Mesajlar
- 1,101
- Tepkime puanı
- 326
- Puanları
- 0
- Cinsiyet
- Kadın
Bir zamanlar gökyüzünde birbirlerini gerçekten çok seven bir bulutla yıldız varmış...Bulut gökyüzünün en $eker, en pembe bulutu, yıldızsa; en parlak, umudu en çok yansıtan yıldızıymış...
Gökyüzündeki her varlik onlarin sevgisini kıskanırmış. Tatli bir kıskançlıkmış tabii ki onlarin ki... Ama biri varmış ki, bulut ve yıldızın ayrılmalarını yürekten istiyormuş.
Bulut biraz safmış, kimseyi kıramazmış... Yıldızsa 'bulut' u için elinden gelen herşeyi yapabilir, herkese meydan okuyabilirmiş... Zaten onun için bir bulutu bir de çok sevdigi dostu peri varmış... Nereden bilebilirdi ki, perinin bir gün bunlarin hepsini yıldızla bulutun ayrılmaları için kullanacağını?...
Bir gün nazar degmiş, bulutla yıldıza... Hiç yoktan bir sebepten tartışmışlar. Bulut, çekip gitmiş, hatalı olmasına rağmen...Yıldızsa "Nasilsa bulutum beni seviyor, dönecektir." diye düşünmüş. Fakat hic bir şey bekledigi gibi gitmemiş. Ve bulut dönmemiş...Kim bilir, belki de cesaret edememiştir dönmeye bilinmez. Ama tek bir gerçek vardi ki : O da ikisinin de cok üzgün olduklarıydı...
Gökyüzündeki iyilik melekleri bile ağlamışlar onların durumlarına ama ne fayda...
Ertesi gün yıldız olanları en yakın dostu periye anlatmış. Periyse göstermelik bir hüzne bürünmüş... Çünkü eline büyük bir firsat gecmişti. Artık hayatı boyunca kiskandiği kişiye karşı kozları vardı elinde... O kişi, en yakın dostu yıldz olmasına rağmen kullanacaktı kozlarını... Hem de büyük bir zevkle...
Bulutun yanina gitti ve yıldızın artık onu sevmedigini söyledi. Bulutsa üzüldü, boynunu büktü, ama elinden hic bir şey gelmeyeceğini düşündü... Çünkü yıldız inatçıydı...Bir kere olmaz dediyse, bir daha olur demezdi. Peri de bulutun bu üzgün durumundan yararlanıp, ona olan sevgisini itiraf etti... Bulut da kimseyi kıramadığı için perinin, yıldızın yerine geçmesine izin verdi...
Yıldız, günlerce bulutun dönmesini, ondan af dilemesini bekledi. Ama bulut gelmedi. Bir gün yıldız, bulutun yanına gidip, konuşmaya karar verdi. Gece yola çıktı...
Bulut, dostu, sandığı periyle birlikte ayda eleleydi... Melekler dayanamayıp, tüm olan biteni anlattılar yıldıza... Yıldız, çok üzüldü ve çaresiz döndü arkasına ve gitti... Ve yavaş yavaş sönmeye başladı.
O günden sonra yıldız söndü, ışık veremez oldu... Bulutsa artık ne o kadar pembe, ne de o kadar kadifeydi...
Yıldız, ilk zamanlar her şeyden vazgeçti, hayata küstü... Ama kolay pes etmedi...Kısa bir süre sonra hayatıyla ilgili o önemli kararı verdi...
O güne kadar hiç görmediği güneşin yanına gidecekti ve biraz daha ışık isteyecekti ondan... Çok geçmeden daha önce hiç görmediği güneşin yanına gitti... Ondan yansıtması için biraz daha ışık istedi... Güneş ışık yerine sevgisini verdi yıldıza...
O gün bu gündür yıldız, dünyaya güneşin sevgisini yansıtır... Bulutsa; hep gözyaşlarını akıtır dünyaya... Bir de yüreğinde kopan fırtınaları..!
Moderatör tarafında düzenlendi:
