Bir 'Vampir' Kalıntıları 30 Yıl Önce Bulundu. DNA şimdi kim olduğunu açıklıyor

[EUPHRAT]

O kadar uzun zamandır mezarıydı ki ailesi, kalbini yakması için ailesi onu kazarken, organ ayrışmıştı ve orada değildi.
Onları takip etmesini engellemek için kafalarını ve uzuvlarını alıp kafatasının ve çapraz kemiklerin tasarımında kaburgalarının üstüne yeniden yerleştirdiler. Sonuçta o bir "vampir" idi ve 1800'lerin başlarında kırsal New England'da onlarla nasıl başa çıktınız.

İşleri bittiğinde, onu taş sıralı mezarına soktular ve birisinin baş harfleri ve yaşı için "JB 55" yazıtını oluşturmak için birisinin pirinç çivileri kullandığı tahta tabutun yerini aldı.
Şimdi, ülkenin en çok çalışılan "vampir" i olan ölümünden 200 yıl sonra, DNA içindekiler olası ismini buldu: John Barber.
Muhtemelen çalışkan bir çiftçiydi. Üst ön dişlerini kaçıran boyun ısırık değildi. Sağ iyileşmemiş kırık bir yaka kemiği vardı, onu topallamış olabilecek bir artrit diziydi. Muhtemelen tüberkülozdan korkunç bir ölümüyle ölmüştü, bu da kaburgalarının yaralanmasının çok kötü olmasıydı.
Connecticut’taki Griswold’daki bir çakıl ocağında tabutunun keşfedilmesiyle 1990’da başlayan bir vakadaki en son bulgular, Silahlı Kuvvetler Tıbbi Muayene Sistemi’nin Dover, Delaware’deki DNA laboratuvarında bulunan uzmanlar tarafından hazırlanan yeni bir raporda bulunmaktadır.
Rapor, 23 Temmuz'da, Silver Spring'deki Maryland Ulusal Sağlık ve Tıp Müzesi'nde yapılan ve çalışmanın ve kalıntıların nerede yapıldığıyla ilgili bir sunumda özetlendi.

Tabutun bir parçası. (Michael E. Ruane / The Washington Post)
Dava olağandışı çünkü Barber, ülkenin bilim adamları tarafından kemikleri incelenen tek sözde "vampiri" olabilir.
Charla Marshall bir e-posta ile yaptığı açıklamada, "Bu dava 1990'lardan bu yana bir gizem olmuştur." Dedi. Marshall, projede çalışan İskenderiye, Virginia’daki SNA International’da bulunan adli bir bilim adamıdır.

“Artık teknolojik yetenekleri geliştirdiğimize göre, JB 55’in kim olduğunu gizemini çözüp çözemeyeceğimizi görmek için tekrar ziyaret etmek istedik.”
1700'lerin sonlarında ve 1800'lerin başlarında, özellikle de New England - Connecticut ve Rhode Island'daki ürkütücü vampir korkusuna ışık tutan bir projenin en son bölümü ve bunun tüberküloz yayılması ya da "tüketim" ile bağlantısı. denirdi.
Bilim adamları, bulaşıcı hastalıkların öylesine ziyan olduğunu ve çok korkutucu olduğunu, ondan ölenlerin mezarlarını bıraktıklarını, akrabaları enfekte ettiklerini ve kan ve yaşamı boşa harcadıklarını düşünüyordu.
Bu saldırılar, Gotik kurgu vampirlerini emen kandan daha gizemli ve daha az grafik oluşturuyordu.
"Bu, gece boyunca uçan yarasalar değildi," dedi, başından itibaren dava üzerinde çalışan ve raporun yazarlarından biri olan emekli Connecticut eyaleti arkeoloğu Nicholas F. Bellantoni. “Bu Bela Lugosi değil.”
Ancak getirdikleri terör gerçekti. Tüketim genellikle kanlı bir öksürüğe neden oldu ve sol kurbanlar ağızlarının köşelerinde soluk ve kanla dolaştığını, yazar ve folklorist Michael E. Bell yazdı.

Bell'in Kritikos dergisinde yazdığı bir 2013 makalesinde 18. yüzyıldan kalma bir doktora verdiği demeçte, "Bozulmuş figür teröre yakalandı ."
"Aln ter damlaları ile kaplı. Yanaklar ... ... canlı bir kızıldır. Gözler battı." Nefes darıcı, hızlı ve zahmetli. "
Vampirin gerçek tehdidi ölümün ardından geldi ve Bell'in "terapötik atıktan çıkarma" dediği sırada tekrar öldürülmesi gerekiyordu. Çoğu zaman şüpheli vampir, hastalıktan ölen ve oğulları, kızları veya bir karısını enfekte ettiği düşünülen bir aile üyesiydi.
Aile üyeleri sıklıkla kazı işini yapanlardı. Bell, bu tür vakaları, çoğunlukla New England'ın uzak bölgelerinde belgelemiştir.
Bellantoni, "Bu korkudan ve sevgiden yapıldı." Dedi. “İnsanlar ailelerinde ölüyorlardı ve onu durdurmanın hiçbir yolu yoktu, ve belki de ölümleri durdurabilecek şey buydu.… Bunu yapmak istemediler ama hala yaşayanları korumak istediler. ."
"İnsanlar çaresizdi" dedi.
Şüpheli vampiri öldürmenin en iyi yöntemi, kalpte sıvı sıvı kalıp kalmadığını görmek için dışarı çıkan cesedi kontrol etmektir. Eğer öyleyse, ölen kişi muhtemelen inanca göre bir vampirdi.

Kalp çıkarıldı ve yakıldı, daha fazla hastalığı önlemek için aile üyeleri bazen dumanı soluyordu.
Avrupa'da benzer olaylar uzun zamandır ortaya çıkmış, burada birçok ceset kazılmakta, yakılmakta, yeniden düzenlenmekte, başından kesilmekte ya da bunlardan kaynaklanan riskler çıkarılmaktadır.
Barber'ın davasında, muhtemelen yakacak kalp kalmadı, Bellantoni ve Paul S. Sledzik 1994'te yazdı. Yani "göğsün kemikleri bozulmuş" ve kafatası ve uyluk kemikleri "bir kafatasına ve çapraz kemiklere" yerleştirildi. ," yazdılar.
Barber'ın mezarı keşfedildikten sonra, kalıntıları çalışma için müzeye gönderildi ve bir uyluk kemiğinden bir örnek analiz için DNA laboratuarına gönderildi. Ancak 30 yıl önceki teknoloji yetersiz sonuçlar verdi, gazetenin yazarları yazdı ve tanımlanması imkansızdı.
Ancak modern araçlar kullanıldığında - Y kromozomal DNA profili ve internetteki şecere verileriyle soyadı tahmini - uzmanlar soyadı için bir eşleşme bulduğunu söyledi: Kuaför.
Daha sonra herhangi bir Berberin Griswold'da yaşadığını görmek için eski mezarlığı ve gazete kayıtlarını kontrol ettiler.
Babası John Barber olan Nathan Barber adlı 12 yaşındaki bir çocuğun 1826'da ölümünden bahseden bir gazete ilanı buldular. Araştırmacılar, JB'nin yakınında NB 13 no'lu kapakla benzer şekilde tacklanmış bir tabut içeren bir mezar bulmuşlardı.
Proje, Kasım 1990'da, Sledzik, Bellantoni ve meslektaşı David A. Poirier tarafından yapılan bir araştırmaya göre, Griswold'daki bir kum ve çakıl tesisinde madencilik sırasında terk edilmiş bir mezarlığa rastlandığında başladı.
İnsan iskeletleri ve çökmekte olan tabut parçaları Dünya'dan ortaya çıktı. Ve orada oynayan üç çocuk onları yerinden oynattığında iki insan kafatası bir bent yıktı.
Müfettişler sonunda, araştırmacıların Walton Ailesi Mezarlığı adı verilen eski bir gömme alanı olduğu keşfedilen 28 mezardan - beş erkek, sekiz kadın ve 14 çocuk - 28 mezardan çıkarıldı. (Bir mezar tabut kanıtı içeriyordu ama insan kalıntısı yoktu.)
Ama en çok dikkat çeken 4 numaralı mezardı.
Bellantoni, "Her biri, anatomik bir pozisyondaydı ... ... bu tek birey dışında, JB 55," dedi.
Tabutunun altında Ballantoni ve meslektaşları garip kafatası ve çapraz kemik düzenini buldular.
“Uyluk kemikleri ... anatomik pozisyondan sökülmüş ve göğsün üzerinden geçmiştir” dedi.
“Göğüs kırılmış ve ... kafatasının ağzı kesilmiş ve uzaklaşmıştı” dedi. “Çok şaşırmıştım. Ne baktığım hakkında hiçbir fikrim yoktu.”
Araştırmalar yakında New England vampir halk inancının bir bağlantısını önerdiğini söyledi.
“Böylece JB, kaburgalarındaki lezyonlar nedeniyle tüberküloza neden oldu. "Mezarda yeniden düzenlendiğine inanıyoruz çünkü ölümsüz olduğuna inanılıyordu."
Bellantoni, JB'in çıkarıldığı sırada muhtemelen tabut donanımına dayanarak, muhtemelen 1800'lerin başlarında gerçekleşen dört veya beş yıl boyunca öldüğünü söyledi.
“Burada New England'da ... büyük çiftçi ailelerimiz vardı” dedi.
“Hastalığın bulaşmasını anlamadıkları için, tüm aile öksürüğü ile yemek masasında oturan tüberkülozdan muzdarip aile üyeleriniz vardı ve beş veya altı erkek ve kız kardeşi ile bir odada uyuyan tüberküloz kurbanlarınız oldu ."
“Salgındı” dedi.
Peki ya şimdi iddia edilen vampir zavallı John Barber?
"Dinle," dedi Bellantoni.
“Çok çalışkan bir çiftçiydi. Muhtemelen daha düşük-orta sınıf.… Onu kemiklerinde görebiliyordunuz. Onu omurgasının artritik durumunda görebiliyordunuz.” Çok çalışkan. İyi Hıristiyan dostum eminim.