Bazen, bazı şeyleri söylemezsin.
İçinde kalır...
Ki söylesen de bir tesiri olmaz, çünkü geçmişte söylediğin hiçbir şeyin hükmü olmamıştır...
Kaç kere 'seni seviyorum' dedi sana?
Kaç kere 'özledim' dedi?
Sen sımsıkı sarılırken o kaç kere sıkıca sardı seni bağrına?
Ona ihtiyacın olduğunda kaç kere nedenini bile sormadan bitiverdi yanında?
Sahi hiç kıymetin oldu mu gözünde,
Hiç önemli olduğunu hissettirdi mi sana, senin daha iyisine layık olduğun yalanı dışında?
Kaç kere gecenin bir yarısı aradığında 'yarın konuşalım mı?' demeden sonuna dek dinledi seni?
Sahi kaç kere kırıldın?
Kaç kere affettin?
Boşver, sayma.. .
Bir sohbette adı geçtiginde
gözbebeklerinin büyümesi yerine,
gözlerin doluyorsa
sayma...
Çünkü çok sevdin,
ama sevdiğin kadar sevilmedin...
Geriye kalan ne varsa,
Hepsi teferruat...
Unut gitsin.. .