- Katılım
- 26 Ara 2016
- Mesajlar
- 1,067
- Tepkime puanı
- 2,071
- Puanları
- 0
- Cinsiyet
- Kadın
Anne ve Babanın çocuk davranısı üzerinde etkileri
Çocuk yetişme ortamında sürekli anne ve babasıyla iç içedir. Büyüme sürecinde olan çocuk anne ve babasıyla yakın bir iletişimde bulunur. Çocuk adeta bir kamera gibi etrafında olup bitenleri hafızasına kaydeder. Bundan dolayı anne ve baba davranışlarına çok dikkat etmeliler. Anne ve babanın normalmiş gibi yaptıkları bir kötü davranış, çocuk üstünde çok etkili olur. Çünkü çocuk yapılan davranışın iyi veya kötü olduğunu kavrayamaz. Bundan dolayı anne ve babasının yaptığı davranışları büyük bir oranda benimser ve yaşamında uygular.
Anne baba tarafından duyulmadığını, anlaşılmadığını hisseden çocuk bunu duyurmak için daha aşırıya gidecek, daha çok ağlayacak ve kendini duyurmaya çalışacaktır. Ya da daha farklı davranış bozuklukları gösterebilecektir. İçine kapalı, anti sosyal, problemlerini aile dışında başka kişilerle çözmeye çalışan, aileye karşı her davranışında savunmaya geçen, altını ıslatan, anne baba işbirliğine yatkın olmayan, başkasının malını alan (hırsızlık), tırnak yiyen, saldırgan, okulda tembel, ders çalışmayan ve değişik şekillerde kendine zarar verme davranışlarında bir çocuk olabilecektir
Çocuklar istediklerini ailelerine yaptırmak için çeşitli yolları denerler. Bunlar; ağlayarak istediğine sahip olmak, yemek yemeyerek, anne ve babasıyla konuşmayarak gibi sıralanabilir. J.J. Rousseau bu konuda güzel bir fikir vermektedir ‘’Onlar bir şeyi isterlerken inatçılardır; ancak ailelerde inattan fazla bir kararlılığı görürlerse vazgeçerler ve bir daha böyle bir girişimde bulunmazlar. İstediklerini ağlayarak elde etmeye alışmış bir çocuk bu huyundan ancak böyle vazgeçebilir ve bir acı onu zorunlu bırakmadıkça gözyaşı dökmez’’
Çocuk yetişme ortamında sürekli anne ve babasıyla iç içedir. Büyüme sürecinde olan çocuk anne ve babasıyla yakın bir iletişimde bulunur. Çocuk adeta bir kamera gibi etrafında olup bitenleri hafızasına kaydeder. Bundan dolayı anne ve baba davranışlarına çok dikkat etmeliler. Anne ve babanın normalmiş gibi yaptıkları bir kötü davranış, çocuk üstünde çok etkili olur. Çünkü çocuk yapılan davranışın iyi veya kötü olduğunu kavrayamaz. Bundan dolayı anne ve babasının yaptığı davranışları büyük bir oranda benimser ve yaşamında uygular.
Anne baba tarafından duyulmadığını, anlaşılmadığını hisseden çocuk bunu duyurmak için daha aşırıya gidecek, daha çok ağlayacak ve kendini duyurmaya çalışacaktır. Ya da daha farklı davranış bozuklukları gösterebilecektir. İçine kapalı, anti sosyal, problemlerini aile dışında başka kişilerle çözmeye çalışan, aileye karşı her davranışında savunmaya geçen, altını ıslatan, anne baba işbirliğine yatkın olmayan, başkasının malını alan (hırsızlık), tırnak yiyen, saldırgan, okulda tembel, ders çalışmayan ve değişik şekillerde kendine zarar verme davranışlarında bir çocuk olabilecektir
Çocuklar istediklerini ailelerine yaptırmak için çeşitli yolları denerler. Bunlar; ağlayarak istediğine sahip olmak, yemek yemeyerek, anne ve babasıyla konuşmayarak gibi sıralanabilir. J.J. Rousseau bu konuda güzel bir fikir vermektedir ‘’Onlar bir şeyi isterlerken inatçılardır; ancak ailelerde inattan fazla bir kararlılığı görürlerse vazgeçerler ve bir daha böyle bir girişimde bulunmazlar. İstediklerini ağlayarak elde etmeye alışmış bir çocuk bu huyundan ancak böyle vazgeçebilir ve bir acı onu zorunlu bırakmadıkça gözyaşı dökmez’’