M
Muzik
Guest
Sevgili 2018, sana yüklenmek istemiyorum; ama bu mektubu okumalıydın...
Sevgili 2018,
Öncelikle her yeni şey gibi hayatımıza hoş geldin. Dünya gözüyle geldiğini görmeden yazmak istemedim senin vasıtanla beklediklerimi. İnsan bilinmeyene karşı tarifsizce bir umutla dolduruveriyor içini. İşte en çok bu yüzden her yeni yıl hoş geliveriyor hayatımıza.
Tahmin edersin, benim de herkes gibi senden dileyeceğim çok şey var. Bu aslında sonsuz bir güçten dilediklerimiz, biliyorum. Biz istiyoruz, Yaradanımız şükürler olsun ki veriyor. Sorun şu ki, biz hep vermediklerine takılı kaldığımız için mutsuzuz. O zaman hep birlikte yeni umutlarımızı dileyelim O'ndan. Arasında gerçekleşmeyenler olacak; onlar için de vardır bir bildiği diyelim. Siz de çok iyi biliyorsunuz ki, birkaç zaman sonra "İyi ki vermemişsin Allah'ım!” diyeceğiz…
Şifanla gel 2018
2017'nin son günlerinde bir kere daha fark ettim ki, her şeyin başı sağlık. Canım 2018, şifanla, nurunla gel hayatımıza. Hiçbir canlının canına vah değmesin. Cansızların da ömrü uzun olsun. Bir masanın mesela, kırılmasın onu ayakta tutan bacakları…
Sonra her canlının sağlığına iyi gelecek şey elbette sevgi. Ah şu sevgiyi kalbimizde tutmayı bir becersek, görün bakın gerisi nasıl da çorap söküğü gibi gelecek… Ne savaş olacak hayatımızda ne nefret… Hepimiz Şirinler'e kapı komşu oluvereceğiz de, işte… Bir de doğru yerde doğru şeyleri söylemek var tabii. Onu da kalbimizin, aklımızın ve en önemlisi ruhumuzun sesine kulaklarımızı tıkadığımızdan; duyamadığımızdan susuyoruz. Oysa üçü de konuşmaktan hiç vazgeçmiyor. Yani demem o ki, öfkeni de sevgini de yerinde ve zamanında söyle; ama mutlaka söyle!
Bana sorarsan hepimizin kalbinde melek gibi insanlar var. İşte bu yıl, en çok o melek yanımızı görelim inşallah. Önce biz görelim, sonra da paylaşalım. Kalbimizden taşan ne varsa, hep iyi yanımızdan ulaşsın karşı tarafa. Ulaşsın ki, kardeşlik duygusu için kan bağına ihtiyacımız olmadığını bir kere daha hissedelim. Sayılı günlerimiz var şu yalan dünyada…
Bir de çok mükemmeliyetçi olma. Bunu da 2017 giderken kapıyı kapatmadan önce sağ olsun çarptı suratıma gürleyen bir rüzgar edasında. "Her şeye yetişemezsin, bir dur, azıcık hayat aksın; elbet yeniden yakalarsın” dedi. Şu an yorgunluğa mı yenildim, yoksa gerçekten söz dinleyen küçük bir çocuk muyum bilmiyorum; ama ziyadesiyle doğru geliyor. Varsın biz yönetmeyelim her şeyi, bırakalım dağınık kalsın ne var? Sonuçta her şey insanlar için. Sevgili 2018, sen de bu konuda 2017 gibi ol lütfen!
Aşk
Ve tabii ki "aşk”… Dilerim bu duyguyu hissetmeden yummayız gözlerimizi hayata. Aşk denilen duygu içimizi ısıtmadan, bizi aptallaştırmadan, azıcık eğlenmeden göçüp gitmek; ne bileyim olmaz gibi işte... Şöyle dudak kıvrımımıza yerleşmiş çukurlaşmış gülüşlerimiz olamasın mı; olsun!
Teşekkür
2017, birçok açıdan zor bir yıldı hepimiz için. Güzel yanları da vardı elbet. En başında dediğim gibi, uğurlarken her şeyine şükür ve teşekkür etmeyi unutmayalım. Tabii bu şükür ve teşekkür bundan sonraki yıllara da çoğalarak gelsin. Teşekkür etmek, insanın kalbinin en büyük şükrediş şekli, ondan asla vazgeçmeyin…
Sonra her kalbin içinden geçenler var ayrı ayrı. Şu çok istediklerimiz; bulamadığımızda isyan ettiklerimiz. İşte onlar için diliyorum. Gönlümüzden geçen ne varsa, bizim için iyi olanla bir yerlerde buluşup anlaşsın. Hırslarımız çoğalırken bizi değiştirecek; bu değişim göz kamaştırsın. Yeryüzünde kendimize ait alanda adeta bir cennet köşesi ayırabilelim.
İş hayatı
Bir de günümüz dünyasında iş hayatı ayrı bir yerde tabii. İşte burası için de muhtemelen pırıl pırıl zihinlere, her gece bebekler gibi uyumaya, hep güzel düşler görmeye ihtiyaç var. Sevgili 2018, pırıl pırıl gel lütfen; geldiğinde bize de bulaştır.
Gerçekler
Şirinler köyüne komşu olamayacağımızı bildiğimden bir de şunlar var: Biliyorum, biliyoruz; canımızın yanacağı zamanlar olacak. O zaman bu yazdıklarım fazlasıyla anlamsızlaşacak. Hatta aklımızın ucuna dahi gelmeyecek ki, şöyle 10'dan geriye sayıp bir rahatlayalım. O ilk ana dönebilelim. İnsanın kalbi her sıkıştığında bunları hatırlasa, muhtemelen mutsuzluk diye bir şey de olmazdı zaten.
İşte bu yüzden diliyorum ki, elimizden kayıp giden duyguların yıkıntısını, öncelikle yaşamadığımız; ama başımıza geldiyse de şifalanıp yol aldığımız, en çok da sağlıklı bedenlerle birbirimize sımsıkı sarıldığımız bir yıl olsun 2018.
Sevgimle…
Sevgili 2018,
Öncelikle her yeni şey gibi hayatımıza hoş geldin. Dünya gözüyle geldiğini görmeden yazmak istemedim senin vasıtanla beklediklerimi. İnsan bilinmeyene karşı tarifsizce bir umutla dolduruveriyor içini. İşte en çok bu yüzden her yeni yıl hoş geliveriyor hayatımıza.
Tahmin edersin, benim de herkes gibi senden dileyeceğim çok şey var. Bu aslında sonsuz bir güçten dilediklerimiz, biliyorum. Biz istiyoruz, Yaradanımız şükürler olsun ki veriyor. Sorun şu ki, biz hep vermediklerine takılı kaldığımız için mutsuzuz. O zaman hep birlikte yeni umutlarımızı dileyelim O'ndan. Arasında gerçekleşmeyenler olacak; onlar için de vardır bir bildiği diyelim. Siz de çok iyi biliyorsunuz ki, birkaç zaman sonra "İyi ki vermemişsin Allah'ım!” diyeceğiz…
Şifanla gel 2018
2017'nin son günlerinde bir kere daha fark ettim ki, her şeyin başı sağlık. Canım 2018, şifanla, nurunla gel hayatımıza. Hiçbir canlının canına vah değmesin. Cansızların da ömrü uzun olsun. Bir masanın mesela, kırılmasın onu ayakta tutan bacakları…
Sonra her canlının sağlığına iyi gelecek şey elbette sevgi. Ah şu sevgiyi kalbimizde tutmayı bir becersek, görün bakın gerisi nasıl da çorap söküğü gibi gelecek… Ne savaş olacak hayatımızda ne nefret… Hepimiz Şirinler'e kapı komşu oluvereceğiz de, işte… Bir de doğru yerde doğru şeyleri söylemek var tabii. Onu da kalbimizin, aklımızın ve en önemlisi ruhumuzun sesine kulaklarımızı tıkadığımızdan; duyamadığımızdan susuyoruz. Oysa üçü de konuşmaktan hiç vazgeçmiyor. Yani demem o ki, öfkeni de sevgini de yerinde ve zamanında söyle; ama mutlaka söyle!
Bana sorarsan hepimizin kalbinde melek gibi insanlar var. İşte bu yıl, en çok o melek yanımızı görelim inşallah. Önce biz görelim, sonra da paylaşalım. Kalbimizden taşan ne varsa, hep iyi yanımızdan ulaşsın karşı tarafa. Ulaşsın ki, kardeşlik duygusu için kan bağına ihtiyacımız olmadığını bir kere daha hissedelim. Sayılı günlerimiz var şu yalan dünyada…
Bir de çok mükemmeliyetçi olma. Bunu da 2017 giderken kapıyı kapatmadan önce sağ olsun çarptı suratıma gürleyen bir rüzgar edasında. "Her şeye yetişemezsin, bir dur, azıcık hayat aksın; elbet yeniden yakalarsın” dedi. Şu an yorgunluğa mı yenildim, yoksa gerçekten söz dinleyen küçük bir çocuk muyum bilmiyorum; ama ziyadesiyle doğru geliyor. Varsın biz yönetmeyelim her şeyi, bırakalım dağınık kalsın ne var? Sonuçta her şey insanlar için. Sevgili 2018, sen de bu konuda 2017 gibi ol lütfen!
Aşk
Ve tabii ki "aşk”… Dilerim bu duyguyu hissetmeden yummayız gözlerimizi hayata. Aşk denilen duygu içimizi ısıtmadan, bizi aptallaştırmadan, azıcık eğlenmeden göçüp gitmek; ne bileyim olmaz gibi işte... Şöyle dudak kıvrımımıza yerleşmiş çukurlaşmış gülüşlerimiz olamasın mı; olsun!
Teşekkür
2017, birçok açıdan zor bir yıldı hepimiz için. Güzel yanları da vardı elbet. En başında dediğim gibi, uğurlarken her şeyine şükür ve teşekkür etmeyi unutmayalım. Tabii bu şükür ve teşekkür bundan sonraki yıllara da çoğalarak gelsin. Teşekkür etmek, insanın kalbinin en büyük şükrediş şekli, ondan asla vazgeçmeyin…
Sonra her kalbin içinden geçenler var ayrı ayrı. Şu çok istediklerimiz; bulamadığımızda isyan ettiklerimiz. İşte onlar için diliyorum. Gönlümüzden geçen ne varsa, bizim için iyi olanla bir yerlerde buluşup anlaşsın. Hırslarımız çoğalırken bizi değiştirecek; bu değişim göz kamaştırsın. Yeryüzünde kendimize ait alanda adeta bir cennet köşesi ayırabilelim.
İş hayatı
Bir de günümüz dünyasında iş hayatı ayrı bir yerde tabii. İşte burası için de muhtemelen pırıl pırıl zihinlere, her gece bebekler gibi uyumaya, hep güzel düşler görmeye ihtiyaç var. Sevgili 2018, pırıl pırıl gel lütfen; geldiğinde bize de bulaştır.
Gerçekler
Şirinler köyüne komşu olamayacağımızı bildiğimden bir de şunlar var: Biliyorum, biliyoruz; canımızın yanacağı zamanlar olacak. O zaman bu yazdıklarım fazlasıyla anlamsızlaşacak. Hatta aklımızın ucuna dahi gelmeyecek ki, şöyle 10'dan geriye sayıp bir rahatlayalım. O ilk ana dönebilelim. İnsanın kalbi her sıkıştığında bunları hatırlasa, muhtemelen mutsuzluk diye bir şey de olmazdı zaten.
İşte bu yüzden diliyorum ki, elimizden kayıp giden duyguların yıkıntısını, öncelikle yaşamadığımız; ama başımıza geldiyse de şifalanıp yol aldığımız, en çok da sağlıklı bedenlerle birbirimize sımsıkı sarıldığımız bir yıl olsun 2018.
Sevgimle…
