M
Muzik
Guest
Sükunet, denge ve huzura sahip olmak için bazen beş dakika sessizlik yeterlidir. Gürültüden ve sonsuz konuşmalardan sadece kısa bir an uzaklaşırsınız ve aniden beynimiz başka bir seviyede çalışmaya başlar. Böylece, çeşitli çalışmalar ortaya çıktıkça, insanların da yeni bağlantılar ve beyin hücreleri yaratmak için sessizliğe ihtiyaçları vardır.
Konu hiç şüphesiz çok ilginç. Herkes, her nasılsa, seçilmiş bir sessizliğin tadını çıkarmanın, büyük bir terapötik güç eylemi olduğunu bilir. “Seçilmiş” diyoruz, çünkü farklı deneyler, insanlar, günler veya haftalar boyunca tam bir izolasyon ve sessizliğe maruz kaldıklarında olumsuz etkilerin ortaya çıkacağını göstermiştir.
Beş dakika sessizlik beyne nasıl etki eder?
Sessizlik beyne nasıl etki eder sorusuna detaylı bir şekilde bakalım. Bizler sosyal insanlarız ve yaşamak ve büyümek için uyaranlarla dolu etkileşim ve ortamlara ihtiyacımız var. Şimdi, diyalog, müzik ve toplumsallık dolu deneyimlere ihtiyaç duyduğumuz gibi, beynimiz de sessizlik anlarını canlandırıyor. Bu bir kapris değil; yemek ya da uyumak gibi fizyolojik bir mühürdür.
Aslında, neredeyse sessizliğin Maslow’un ihtiyaçlar hiyerarşisindeki en temel düzeylerden birinin bir parçası olması gerektiğini söyleyebiliriz.
Beş dakika sessizlik ve beyniniz değişiyor
Gerçekten, sessizliğin sadece beş dakikası bu kadar fayda sağlayabilir mi? Gerçek şu ki, biz bunu sadece hafifçe söylemiyoruz. “Beyin, Yapı ve İşlev” dergisinde yayınlanan bir çalışma bu gerçeği ortaya koymaktadır. Gürültünün sessiz olduğu dönemdeki nörobilim, turizmin bu boyutla teması kolaylaştırmak için yönlendirildiği noktaya gittikçe daha fazla ağırlık ve ilgi uyandırmaktadır.
Ünlü “sessizlik inzivaları”, Finlandiya gibi ülkelerde ve diğer yerlerin sessizliğini tam anlamıyla benimsememiz için uygun ortamlara sahip bir bölgedir. Ancak, tatil fikirleri ile taşınmadan önce bir mantık uygulamalıyız. Beynimiz için bir miktar barış sağlamak için dünya çapında seyahat etmek aslında gerekli değildir.
Sessizlik yeni beyin hücreleri geliştirmemize yardımcı olur
Gürültü ile doymuş bir dünyada yaşıyoruz. Televizyon, favori sanatçılarımız sokaklarda yürürken, trafikte, sohbetlerde, mağazalarda ve süpermarketlerdeki arka plan müziğinde yürürken kulaklığımızla çalıyor… Sessizliğin olmadığı, sesin hayatın bir parçası olduğu ve bizi tüketen şehirlerde yaşıyoruz.
Şimdi, eğer günde beş dakika tam bir sessizliğin tadını çıkarsak, bir kaç şey olur. Biri hipokampusta yeni hücrelerin gelişmesidir. Bu beyin alanı hafızamız ve duygularımızla ilgilidir. Olması gereken ikinci şey, bu hücrelerin daha net düşünmemize ve çevremize ve kendimize daha iyi bağlanmamıza izin vermesidir.
Duyarlılığımızı ve empatimizi geliştirir
Bu gerçekten ilginç bir konu. Beynimizin zaten bildiğimiz gibi duyarlılık ve empati ile ilişkili bir çok alanı vardır. Bu alanlardan biri, sağ superior colliculus’dur. Bu alanın hasar görmesi halinde empatimizin azaldığı görülmüştür. Ayrıca, karar verirken ve etrafımızdaki şeylere daha az ilgi gösterirken daha yavaş oluruz.
Huzurlu anların tadını çıkarmak ya da her gün sadece beş dakikalık sessizlik sağlamak sağ üstün colliculus’un işlevselliğini iyileştirir. Sonuç olarak, sessizlik beynimizin empati hissetme ve daha heyecanlı olma yeteneğini artırır.
Daha az stres, daha iyi kararlar
Ortamımızın aşırı gürültüsü olduğunda, amigdala aktif hale gelir. Bu küçük yapı, bizim koruyucumuzun tehlike ve tehditlere benzemesi, etrafımızdaki riskleri ve kaçmamız gerekenleri yorumlamak gibidir. Göründüğü kadar çarpıcı, yüksek sesler veya trafik sesi beynin bu alanı için can sıkıcıdır. Bu sesler kortizol salgılanmasını uyararak bir stres cevabı oluşturan bir savunma sinyali oluşturur.
Şimdi, neden beş dakika sessizliğe sahip olduğumuzu görmek çok kolay. Amerikan Psikoloji Derneğinde yayınlanan bir çalışmada ortaya koyduğu gibi, sessizlik sadece stresi azaltmak için mükemmel bir yol değil, aynı zamanda serotonin, endorfin, oksitosin salgılar…
Ayrıca, sessizliğin bir kaç dakikası refah duygumuzu geliştirir. Kendimizi algılayış biçimimizde daha emin oluruz ve karar verirken daha çok odaklanırız. Ayrıca, sessizliği ve bilişsel süreçler üzerindeki olumlu etkisini de göz ardı edemeyiz.
Sessizlik hafızamızı güçlendirir, dikkatimizi daha iyi odaklamamıza yardımcı olur, beynimizin bilgiyi daha hızlı işlemesine izin verir ve vicdanımızın “uyanmış” olduğunu hissetmemizi sağlar. Bugüne daha fazla bağlıyız ve beyin bize bugünün ne getirebileceğine hazır duruma getirir.
Sonuç olarak, Friedrich Nietzche’nin de dediği gibi, “Tüm büyük şeylere giden yol sessizlikten geçer”. Bu yüzden daha sık geçmemize izin verin. Sessiz içsel evrenlerimiz boyunca gerekli bir yürüyüşe çıkmak için zaman zaman gürültülü dış dünyamızın düğmesini kapatmayı öğrenelim. Onları bıraktığımızda artık aynı olmayacağız.
